aestuo , āvi, ātum, āre (aestus), infolge heftiger innerer Hitze ... ... ) v. Feuer u. seiner Wirkung: a) v. Feuer, auflodern, aufbrausen, aestuat ignis, Verg. u. Ov. – b) ...
2. adolēsco , ere (Inchoat. zu adoleo), aufdampfen, auflodern, adolescunt ignibus arae, Verg. georg. 4, 379.
cōn-flagro , āvī, ātum, āre, I) intr. auflodern, ganz in Flammen aufgehen, verbrennen, A) eig., v. Lebl.: classis praedonum incendio conflagrabat, Cic.: iisdem flammis Carthaginem, quibus castra conflagrassent, absumi sineret, Liv.: Tullus Hostilius fulmine ...
afflagrāns (adflagrāns), antis (ad u. flagro), aufflammend, auflodernd, übtr., tempus, unruhige, stürmische Zeit, Amm. 21, 12, 23.
cōnflagrātio , ōnis, f. (conflagro), das Auflodern, Aufgehen in Flammen, die Verbrennung, absol., Sen. nat. qu. 3. pr. § 5 u. 3, 29, 1: conflagratione interire, Lact. 2, 9, ...
ex-cito , āvī, ātum, āre, I) aus seiner ruhigen ... ... .: urbem, Flor.: macerias luto et lapide, Pallad. – 3) ein Feuer auflodern machen, anfachen, anlegen (vgl. Heins. Ov. fast. ...
cōn-flo , āvī, ātum, āre, I) zusammenblasen, ... ... Flor. – 2) übtr., polit. Zustände wie einen Brand anfachen, auflodern lassen, anschüren = anstiften, erregen, bellum, Cic.: bellum inter ...
ad-oleo , uī, ēre, 1) intr. duften, riechen ... ... flammis) in Duft-, in Dampf aufgehen lassen = ein Opfer aufdampfen-, auflodern lassen, verbenas, Verg.: viscera tauri flammis, Ov. – honores alci, ...
ex-ardēsco , ārs, ārsum, ere, entbrennen, sich entzünden, ... ... ut etc., Tac. – 2) v. Lebl.: a) entbrennen, auflodern, plötzlich sich entspinnen, -ausbrechen, exarsit bellum, Cic.: seditio, Tac.: ...
con-valēsco , valuī, ere, erstarken, I) im ... ... olus qualicumque convalescit loco, Col. – c) v. Feuer, hoch auflodern, postquam pestifer ignis convaluit, Ov.: illa flamma, quae magnā congerie convaluerat ...