1. ir-rīto , āvī, ātum, āre (in u. ... ... aufbringen, erbittern (Ggstz. conterrere, einschüchtern), alqm, Cic.: animos barbarorum, Liv.: poet. übtr., quietos amnes, Hor.: mit folg. ...
1. indāgo , āvī, ātum, āre (ind[u] u. ... ... indicia, Cic.: intervalla siderum a terra, Plin.: extera mundi, Plin.: externa et barbaros ritus, Plin.: aliena, Apul.: convenit iudici futuro de pluribus indagare, Donat.: ...
at-texo (ad-texo), texuī, textum, ere, daran-, ... ... ., anweben, eng anreihen, eng anfügen, a) übh.: ita barbarorum agris quasi attexta quaedam videtur ora esse Graeciae, Cic. de rep. 2, ...
relīdo , līsī, līsum, ere (re u. laedo), I ... ... 34. – b) widerhallen (ertönen) lassen, barbaros leudos (Lieder) arpa relidebat, Ven. Fort. 1. praef. p. ...
com-pōno , posuī, positum, ere, zusammenlegen, -setzen, ... ... Ruhe bringen, beruhigen, beschwichtigen (Ggstz. commovere), Armeniam, Tac.: rebelles barbarorum animos pace componi, Tac.: c. comitia praetorum, quod acriore ambitu exarserant, ...
ef-fundo (ecfundo), fūdī, fūsum, ere (ex u. ... ... successu in tantam licentiam socordiamque effusus, ut etc., Liv.: sunt ante omnes Numidae barbaros effusi in venerem, der Wollust übermäßig ergeben, höchst sinnlicher Natur (vgl. ...
recipio , cēpī, ceptum, ere (re u. capio), I ... ... u. Abl., de aestate polliceris vel potius recipis, Cic.: neque de fide barbarorum quicquam recipere aut affirmare potes, Liv.: fidem recepisse sibi et ipsum et Appium ...
ex-cipio , cēpī, ceptum, ere (ex u. capio), ... ... dicimus, ubi nati, et illam, ubi excepti sumus, Cic.: excepere alios tecta barbarorum, alios castra, Curt.: sed lupanar excepit (virginem), Sen. rhet.: silva ...
impetus , ūs, m. (impeto), das Vorwärtsdrängen, ... ... alqm, in agrum Romanum, Liv.: impetum sustinere, ferre, Caes.: nec primum impetum barbarorum Silanus, nec secundum Manlius, nec tertium Caepio sustinere potuerunt, Flor.: impetum militum ...
dis-icio , iēcī, iectum, ere (dis u. iacio), ... ... milit. t. t., eine Truppenmasse zersprengen, phalangem, Caes.: barbarorum copias, Nep.: obvios, Tac.: nostros disiectos adorti, Caes.: disiectos consectatus, ...
celeber , bris, bre, u. (selten) celebris , ... ... totā Siciliā celeberrima atque notissima, Cic.: celebre per Italiam responsum, Liv.: famam inter barbaros celebrem esse (es gehe überall unter den B. die Sage) Philippum ...
1. dē-pello , pulī, pulsum, ere, I) hinabtreiben ... ... seiner Stellung treiben, werfen, vertreiben, hostem loco, Caes.: terrā, Nep.: barbarorum praesidia ex his regionibus, Nep. – bildl., übh. jmd. ...
strāgēs , is, f. (sterno, strātus), I) das Hingestrecktwerden ... ... duorum in Hispania Scipionum totidemque Romani sanguinis exercituum miserabilis strages, Val. Max.: strages barbarorum, Iustin.: umbonibus et gladiis stragem caedemque continuare, Tac.: per arma, per ...
con-tendo , tendī, tentum, ere, anspannen, I) ... ... inimicā mente, Nep.: magis virtute quam dolo, Caes.: proelio, Caes. – cum barbaro, Nep.: cum victore, Hor. u. Caes., v. Gladiator, ...
cor-rumpo , rūpī, ruptum, ere (con u. rumpo), ... ... Medis appellantes, Sall.: videri potest (Nilus) non alio nomine appellari, sed a barbaro ore corruptus, Mela. – m. Ang. wohin? wozu? ...
sub-moveo (summoveo), mōvī, mōtum, ēre, wegschaffen, entfernen ... ... verdrängen, vertreiben, zurückdrängen, -treiben, hostes undique instantes, Flor.: avide ruentes barbaros, Curt.: nostros longius, Hirt. b.G.: procul amne Macedonum copias, Curt ...
spīritus , ūs, m. (spiro), der Hauch, ... ... tantos sibi spiritus, tantam arrogantiam sumpserat, ut ferendus non videretur, Caes.: etiam minus barbaro atque impotenti animo spiritus facere, übermütig machen, Liv.: altiores spiritus sumere, ...
barbarus , a, um (βάρβ ... ... et moribus, Cic. Verr. 4, 112. – / Griech. Nbf. barbaros (Femin.) Charis. p. 265, 8 u. 10. Consent. (V) 386, 21 (wo barbaros lexis).
īnfēstus , a, um (in u. *fendo; vgl. ... ... habere, Cic.: m. Abl. (von, durch), via illa incursionibus barbarorum infesta, Cic.: infesta terra colubris, Ov.: ita quoque interiora urbis infesta telis ...
incursus , ūs, m. (incurro), das Andringen, ... ... inc., Cic.: inc. equitum, Caes.: primo incursu, Liv.: Plur., assidui barbarorum incursus, Suet. Vesp. 8, 4. – II) übtr.: incursus ...
Buchempfehlung
Albert Brachvogel zeichnet in seinem Trauerspiel den Weg des schönen Sohnes des Flussgottes nach, der von beiden Geschlechtern umworben und begehrt wird, doch in seiner Selbstliebe allein seinem Spiegelbild verfällt.
68 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro