dis-socio , āvī, ātum, āre, auseinander gesellen, I) ... ... , nicht gesellig beieinander lebenden) iucundissimo inter se sermonis vinculo colligavit, Cic. – barbarorum copias, Tac.: dissociatis animis civium, Nep.: morum dissimilitudo dissociat amicitias, Cic. ...
excursio , ōnis, f. (excurro), das Hervorlaufen, ... ... , der nächtliche Ausbruch (zum Entkommen), Cic.: una exc. equitatus, Cic.: barbarorum excursiones, Nep.: excursiones et latrocinia hostium, Cic.: tumultuosae hinc atque illinc excursiones ...
dēcursio , ōnis, f. (decurro), das Herablaufen, ... ... – b) feindlich, das Herabstürmen, der Überfall, barbarorum, Hirt. b. G.: decursiones facere, Auct. b. Alex.: decursionibus per ...
Pīnārius , a, um, Name eines röm. Geschlechts, Pinaria ... ... Vict. de vir. ill. 34, 3: u. Sing., stultior es barbaro Poticio, Plaut. Bacch. 123 Ritschl (Goetz poticio, s. poticius ...
cōgitātio , ōnis, f. (cogito), das Denken, ... ... bes. im Plur., intimae cogitationes, die innersten Empfindungen, Cic.: cogitationes stultae barbarorum, Hirt. b. G.: alcis malae cogitationes, Cic.: reticere cogitationes suas, ...
operārius , a, um (opera), zum körperlichen Dienste-, zur ... ... epist. 153, 23: übtr., quos singulos sicut operarios (bloße Handlanger) barbarosque contemnas, eos etc., Cic. Tusc. 5, 104: quidam operarii linguā celeri ...
prō-sterno , strāvī, strātum, ere, I) vor-, hinbreiten ... ... ) leb. Wesen: alqm, Ov.: hostem, Cic. u. Curt.: barbaros ingenti clade, Curt. – B) bildl.: 1) im allg.: ...
redivīvus , a, um (redi = re u. vivus), ... ... aufgefrischt, erneuert, laus Petri, Coripp. laud. Iustin. 1, 25: barbarorum excursus (Plur.), Amm. 20, 9, 7: bellorum materiae, Amm. ...
con-terreo , terruī, territum, ēre, in Schrecken jagen, ... ... eo facto magis quam c., Liv.: hāc re irritare magis quam c. animos barbarorum, Liv.: c. latratu advenientem (v. Hunde), Col.: alqm seditioso ...
cōnsuētūdo , inis, f. (consuesco), die Beigewöhnung, I) ... ... ut est c., wie es Gebrauch (Rechtsgebrauch, Observanz) ist, Cic.: ut barbarorum fere consuetudo est, Hirt. b. G.: ut fert Gallica c., Caes.: ...
con-valēsco , valuī, ere, erstarken, I) im ... ... Meinungen = Bestand gewinnen, feste Wurzel fassen, cum audisset convaluisse apud barbaros famam mortis suae, Curt.: inveterata longo iam tempore opinio de alqa re convaluit ...
in-tolerāns , antis, I) aktiv = nicht leicht-, ... ... ibid. 3, 45 extr. (vgl. Nipperd. z. St.): nihil insultatione barbarorum intolerantius, Flor. 4, 12, 36: nihil fieri posse indignius neque intolerantius, ...
columnātus , a, um (columna), durch Säulen (Pfeiler) getragen ... ... inscr. Lat. 8, 23208: wehmütig scherzh., os columnatum poetae esse indaudivi barbaro, habe (in Kummer u. Leid) das Kinn mit dem Arm gestützt, ...
īnsultātio , ōnis, f. (insulto), I) das Hinanspringen, Solin. 52, 20. – II) übtr.: a) ... ... m. subj. Genet., hostium, Val. Max. 7, 8, 4: barbarorum, Flor. 4, 12, 36.