Online-Bibliothek

at-tollo (ad-tollo), ere, emporheben, in die Höhe ... ... nehmen, modo nimis se attollit, modo nimis deprimit, Sen. rhet.: debet enim orator erigi, attolli, Plin. ep.: nunc attollebatur, nunc residebat, Plin. ...

dē-clāro , āvī, ātum, āre = ἀποφαίνω, deutlich an ... ... magis idem declaret Latine, quod Graece ἡδονή, quam declarat voluptas, Cic.: ›oportere‹ enim perfectionem declarat officii, quo et semper utendum est et omnibus, Cic.: propter ...

2. comparo , āvī, ātum, āre (compar), gleichs. ... ... Hirt. b. G. – m. Ang. mit wem? fuit enim talis dux, ut non solum aetatis suae cum primis compararetur, sed ne de ...

invidia , ae, f. (invidus), die Mißgunst, ... ... Genet., ut ex eo crudelitatis invidiam colligam, Cic. Verr. 5, 19: mihi enim nec Demosthenes tam gravi morum dignus videtur invidiā, Quint. 12, 1, 15 ...

ambitio , ōnis, f. (ambio), das Herumgehen, ... ... .: quod me ambitio et forensis labor ab omni illa cogitatione abstrahebat, Cic.: scio enim quam timida sit ambitio, Cic.: illis difficile est in potestatibus temperare, qui ...

... auch = sinken, est enim animus caelestis ex altissimo domicilio depressus et quasi demersus in terram ... ... tief zu stürzen) adorta est, Nep.: patriam demersam extuli, Cic.: quamvis enim sint demersae (zu Boden gedrückt) leges alicuius opibus... emergunt tamen ...

cupidus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... . – gew. absol., iudex c., Cic.: testis c., Cic.: tum enim forsitan improbis nimis cupidus videretur, si qua de re iudex fuisset testis esset, ...

2. offendo , fendī, fēnsum, ere (ob u. * ... ... Caes.: si in me aliquid offendistis, Cic.: im Passiv unpers., a quibus enim nihil praeter voluptatem aurium quaeritur, in eis offenditur (da nimmt man Anstoß), ...

occurro , currī, cursum, ere (ob u. curro), I ... ... occurrit, tritt nahe (wandelt an), Curt.: haec tenenda sunt oratori, saepe enim occurrunt (kommen oft vor), Cic.: m. prädik. Adj. od. ...

2. concido , cidī, ere (con u. cado), ... ... etc., Cic.: scimus Romae solutione impeditā fidem (Kredit) concidisse, Cic.: neque enim tam facile opes Carthaginis tantae concidissent, nisi etc., Cic.: quo prodigio totum ...

dif-fero , dis-tulī, dī-lātum, dif-ferre (dis ... ... nihil differt inter deum et deum, es ist kein Unterschied, Cic.: tolli enim quod maxime inter deos atque homines differt, dann sei der gewaltige Unterschied zwischen ...

con-gruo , gruī, ere (con u. *gruo, ... ... . 2, 87, 3. – m. inter se, zB. ut enim corporis temperatio, cum ea congruunt inter se, e quibus constamus, sanitas, sic ...

... der Rede verknüpfen, facilius est enim apta dissolvere, quam dissipata conectere, Cic.: coniungere verba et c., Cic ... ... omne, quod ipsum ex se conexum sit, verum esse, Cic.: si enim est verum, quod ita conectitur: "Si quis etc.", Cic. – ...

ex-tendo , tendī, tēnsum u. tentum, ere, ... ... die Länge ziehen, vitae spatium, Vell.: venatu vitam, fristen, Sil.: enim refert vitam asiquis extendat an mortem, Sen.: in variis sermonibus vespera extenditur, ...

at-tineo (ad-tineo), tinuī, tentum, ēre (ad u ... ... nihil attinuit, Cic.: illi ea conquisiverunt, quae nihil attinebant, Cornif. rhet.: neque enim attinet, es gehört nicht hierher, Quint. – sin autem eos non ...

im-mineo , ēre (zu Ϝ*men-, emporragen; vgl. ... ... ignaro imminet fortuna, Liv. – absol., videt hostes imminere, Caes.: imminebant enim Seleucus, Lysimachus, Ptolemaeus, Nep. – imbres imminentes, Hor.: gestus imminens, ...

2. commodo , āvī, ātum, āre (commodus), gehörig ... ... . pers.: ut eo libentius iis commodes, Cic. ep. 13, 54: nec enim, cum tuā causā cui commodes, beneficium illud habendum est, Cic. de fin ...

in-quino , āvī, ātum, āre (in u. Stamm ... ... Petron. 46, 7: diu in istis vitiis iacuimus, elui difficile est; non enim inquinati sumus, sed infecti, sie kleben uns nicht bloß äußerlich an, sondern ...

decōrus , a, um (decor) = ευπρεπής, I) geziemend ... ... m. ad u. Akk., nos aeris, argenti, auri venas penitus abditas invenimus et ad usum aptas et ad ornatum decoras, Cic. de nat. deor. ...

abs-cēdo , cessī, cessum, ere, weg-, fortgehen, sich ... ... id imperpetuum, Sen. – bes. von einer Geldsumme abgehen, abscedent enim minae, non accedent (im Wortspiel), Plaut.: ne quid abscederet, Suet. ...