... zur Angabe der Seite, von wo aus etwas räumlich betrachtet wird = von der Seite, auf der ... ... : ut sol a liquida saepe refulget aqua, Ov.: a docto fama refulget avo, Prop.: ab ... ... zur Angabe dessen, nach dem etw. benannt od. von dem etw. etymologisch abgeleitet ist, nach, von (s. ...
... , a) absol.: Ciceronem et ut rogas amo et ut meretur et ut debeo, Cic.: perge ut instituisti, Cic ... ... Praes., ut me et matrem sedentes, me vero etiam legentem videt, Plin. ep. 6 ... ... Caes.: impellimur naturā, ut etc., Cic.: Lentulum, ut se abdicaret praeturā, coëgistis, Cic. ...
... aetatis, Eutr.: quinquagesimum et quartum agens aetatis annum, Suet.: erst spätlat. mit Plur ... ... .: non enim id agit, ut insidietur et observet, sed iam favet, Cic.: id agere ac ... ... acta agimus (und haben vorgetan und nachgedacht) quod vetamur vetere proverbio, Cic. – / ...
... non sedent, Plaut.: cum virgo staret et Caecilia in sella sederet, Cic.: stans ac rectus homo ... ... imperent, Ter.: ad cyathum et vinum, Suet.: ad pedes, Suet. – c) v ... ... quo stat loco stabit, omnia sternet abducetque secum vetustas, Sen. ad Marc. 26, 6. ...
... als bestätigende Aussage od. Antwort, S. Et illud vide, si etc. L. Sic, inquit, est... S ... ... sic amo, ut alterum fratrem, Cic.: sic suscipias, ut si esset etc., Cic.: u. so ... ... qui Asiam incolerent, sub sua retenturum potestate, si amicis suis oppida tuenda tradidisset, Nep. E) ...
... . (u. so quantam et quam veram laudem capiet Parmeno! Ter.): loquendi laude carere, Cic ... ... Plaut.: id facere laus est quod decet, non quod licet, Sen. poët.: laudis est purum tenuisse ferrum ... ... lassen an usw., Cic.: suffragari alcis laudi et in senatu et ceteris rebus, Cic.: subvenire alcis laudi ...
... sonum reddit, quem vult manus et mens, Hor. de art. poët. 348. – ζ) ... ... quod ut illi proprium ac perpetuum sit... ipsius hominis causā velle et optare debetis, Cic. ... ... voluit, Cic.: illi regi tolerabili aut, si vultis, etiam amabili Cyro etc., wenn ihr wollt, ...
... Nep.: feliciter, Ov.: felicissime, Quint.: parum, Suet.: opinione tardius, Suet.: pro bono, Suet.: citra spem omnium, Flor.: supra ... ... Abl., cedere alqā re, von etw. zurücktreten = auf etw. ... ... wessen? durch Acc., cedere alqd, etw. abtreten, überlassen, nachlassen, aegre ...
... finibus, die Gr. überschreiten, betreten, Liv.: ne quis invitus civitate mutetur, fortgejagt, fortgebracht werde, ... ... alqo, Ter.: aber m. calceos et vestimenta, Schuhe u. Kleider wechseln, sich umkleiden, Cic ... ... 3, 44: sidera mutata, die von den Göttern verlassenen, Petron. poët. 124. v.264. – 2) insbes.: a) ...
... Beklagten, tota denique rea citaretur Etruria, Cic.: canes citati non respondent, Phaedr.: citari de tribunali ... ... der Strafe, worauf? man vorladet (anklagt) im Genet., reus citatur audaciae, Ps. ... ... , Cic.: cum scorta citari adversus se et audiri pro testimonio videret, Suet.: u. übtr., c. ...
... , 8. – / Vulg. Genet. Africaes, Corp. inscr. Lat. 5. 1039. B) ... ... Plin., später gewöhnlicher u. dah. unter die Geschenke von weniger Bedeutung gerechnet b. Mart. – ... ... , Veget. mil. 4, 38); dah. die Epitheta: furibundus et ruens, Sen.: creber procellis, Verg.: praeceps, protervus, ...
... : dura, Gallio bei Quint.: durate et vosmet rebus servate secundis, Verg.; u. danach durarent secundisque ... ... durat simulacrum, Verg.: firmus sane paries et duraturus, Tac.: bullae durant et ostenduntur, Suet.: soles, qui a matutino tempore durant ...
... 4, 145, u. Albanus secessus, Suet. Dom. 19), aus denen später eine Munizipalstadt (Municipium Albanum) entstand, tiefer am Berge als das alte Alba Longa, von der noch jetzt interessante Überreste beim heutigen Albano an der appischen Straße ... ... Brüche des lapis Albanus (Plin. 36, 166; jetzt in Rom peperino, in Neapel ...
... Plin.: radios rotis, Verg. – c) das Getreide tretend dreschen, austreten, frumentum, Varro: messes, Tibull.: milia ... ... catillus Euandri manibus tritus, Hor.: liber ubique teritur, Mart.: quod legeret tereretque viritim publicus usus, Hor. – 2) ... ... 2) bildl., gleichs. mit Füßen treten, verletzen, maiestatem deorum, Claud. ...
... 10, 542): M. Ultor, Suet. Aug. 21, 2. – B) meton.: 1) = Kriegsgetümmel, Kampf, Schlacht, a) eig.: Hectoreus, mit Hektor, ... ... Marte secundi, Ov. – II) übtr., Mars, ein Planet, stella Martis, Cic ...
... .: partes corporis contexit atque abdidit (natura), Cic. – poet., vultus et caput undis, Ov.: caput cristatā casside, bedecken, Ov. – acetum vesicā abditum, in eine Bl. eingeschlossen, Scrib.: abd. corpus ... ... vestem, Liv.: intra muros abditi, Liv.: inter cameram et tectum cubiculi abditus, Val. Max.: abditi per tentoria, ...
... Th. Prisc. 2, 14: felle et aceto potatus, Tert. de spect. 30: et omnes in ... ... α) passiv = getrunken, ausgetrunken, sanguine poto, Cic.: veneno poto mori, Sen.: ... ... bei Gell. 2, 25, 7. – gew. angetrunken, betrunken, anus, Hor.: bene p., Cic. – ...
... aniensisch, tribus, Tr. im tiburtischen Gebiet, durch das der Anio floß, Cic. u.a ... ... – II) übtr., Anio Vetus u. Novus, zwei aus dem Wasser des Anio abgeleitete Wasserleitungen Roms, u. zwar: a) A. vetus, einer der ältesten Aquädukte Roms, 265 v. ...
... , 4: sed ita, ut eum senatorum urna damnaret, equitum et tribunorum absolveret, Ascon. ad Cic. or. de tog. cand ... ... omnium versatur urnā sors exitura, jeden erwartet zu seiner Zeit das letzte Los, Hor.: omne nomen movet urna, Hor. – ...
... : putria maturi solvantur ut ubera campi, Colum. poët. 10, 90. – Sprichw., ubi uber, ibi tuber, ... ... an einen Baum hängen, Pallad. 7, 7, 6. – B) meton.: a) die Fruchtbarkeit, Reichlichkeit, Fülle, ... ... ubere suo gravatam levare, Colum. – b) poet., das fruchtbare Feld, der ...
Buchempfehlung
»Es giebet viel Leute/ welche die deutsche poesie so hoch erheben/ als ob sie nach allen stücken vollkommen wäre; Hingegen hat es auch andere/ welche sie gantz erniedrigen/ und nichts geschmacktes daran finden/ als die reimen. Beyde sind von ihren vorurtheilen sehr eingenommen. Denn wie sich die ersten um nichts bekümmern/ als was auff ihrem eignen miste gewachsen: Also verachten die andern alles/ was nicht seinen ursprung aus Franckreich hat. Summa: es gehet ihnen/ wie den kleidernarren/ deren etliche alles alte/die andern alles neue für zierlich halten; ungeachtet sie selbst nicht wissen/ was in einem oder dem andern gutes stecket.« B.N.
162 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro