Fontānālia , s. 2. Fōns.
fonticulus , ī, m. (Demin. v. fons), die kleine Quelle, der kleine Brunnen, Hor., Plin. ep., Vitr., Col. u.a.
largifluus , a, um (large u. fluo), reichlich fließend, fons, Lucr. 5, 596.
Fontinālis , s. 2. Fōns.
sulphurātus , a, um, (sulphur), geschwefelt = schwefelhaltig, mit Schwefel versetzt, I) adi.: fons, Vitr.: aqua, Sen.: lana, Cels.: merx, Mart. – gehenna sulphuratior, Tert. adv. Marc. 1, 28. – II) subst ...
sulphurōsus , a, um (sulphur), reich an Schwefel, reich mit Schwefel versetzt, sehr schwefelhaltig, locus, Vitr.: fons, Vitr.
ingūstābilis , e (in u. gusto), ungenießbar, fons, Plin. 2, 238: bacae acerbae et ingustabiles cunctis animantibus, Plin. 16, 105.
īn-siccābilis , e, nicht auszutrocknen, nicht austrocknend, fons, Augustin. in psalm. 41, 2 extr.: ins. gelu pagina, Sidon. epist. 9, 16, 2.
scintillōsus , a, um (scintilla), Funken sprühend, fons, Cassiod. var. 2, 39, 8.
Grātiānopolis , is, Akk. im, Abl. ī, f ... ... od. bei Gratianopolis, Ambros. gest. concil. Aquilei. § 62: fons Gr., Greg. Tur. de curs. stell. § 18: Auct ...
sub , Praep. m. Abl. u. Acc. ( ... ... muros struxere aciem, Tac.: arat finem sub utrumque colonus, Hor.: sub ipsum murum fons aquae prorumpebat, Hirt. b.G. B) von der Zeit, zur ...
Āōn , onis, m. (Ἄων), Sohn des Poseidon ... ... thebanische, Stat.: iuvenis, Hippomenes, Ov.: deus, Bacchus, Ov.: fons u. aquae, die Aganippe, Ov.: u. Aonie (Ἀ ...
sono , sonuī, sonitum, āre (sonus), I) intr.: 1) ... ... in umero sonuit, Ov.: tela (Pfeile im Köcher) sonant umeris, Ov.: fons sonat a dextra, Ov.: et solido graviter sonat ungula cornu, Verg.: cum ...
2. ūber , Genet. ūberis, c., an etw. ... ... uberrimae artes, Cic.: oratorum eā aetate uberrimus erat, Tac.: doctrinae uberrimus ac plenissimus fons, Lact.: uberrima praemia victoriae, Curt. – m. Abl., illa uberrima ...
rigo , āvī, ātum, are, I) eine Flüssigkeit wohin ... ... lassend bewässern, benetzen, a) eig. u. übtr.: lucum fons perenni rigabat aquā, Liv.: fluvius rigat campos, Plin.: quā Istrus Getas rigat ...
... . – u. so oft verb. mit fons, zB. ille fons et caput (ihr Urheber u. Stifter) Socrates, Cic.: in ea (sc. in aegritudine) est fons miseriarum et caput, die Quelle u. Grundursache, Cic. – ...
augeo , auxī, auctum, ēre (got. ... ... decrescere, minui), Acesines Indum auget, fällt in den Indus, Curt.: Inopus fons eodem quo Nilus modo ac pariter cum eo decrescit augeturve, Plin.: fons inclusus ad putei modum alias simul cum oceano augetur minuiturque, Plin.: neque ...
pūrus , a, um (v. *pūrāre, zu altind. ... ... hasta, unbefleckter (vom Blute), Sil. – unda, Verg.: aqua, Hor.: fons, Prop.; vgl. quidquid inde haurias, purum liquidumque te haurire sentias, ...
orior , ortus sum, oritūrus, īrī (vgl. ορ-ν ... ... ventus oriens, Nep.: rumor ortus, Cic. – ibi Caicus amnis oritur, Plin.: fons oritur in monte, Plin. ep.: Sagaris oritur in Phrygia, Plin.: Tigris ...
vīvus (arch. veivus), a, um (vivo), I) ... ... Verg. u. Liv.: so auch aqua, Varro u. Sen., fons, Ov.: ros, frischer, Ov.: lucerna, brennende, Hor.: sulfur ...
Buchempfehlung
Diese »Oden für das Herz« mögen erbaulich auf den Leser wirken und den »Geschmack an der Religion mehren« und die »Herzen in fromme Empfindung« versetzen, wünscht sich der Autor. Gellerts lyrisches Hauptwerk war 1757 ein beachtlicher Publikumserfolg.
88 Seiten, 5.80 Euro