cieo , cīvī, citum, ciēre (verwandt mit κίω, ich ... ... u. dgl., mare venti et aurae cient, Liv.: c. imo aequora fundo (v. Meergott), Verg. – absurdo sono fontes et stagna, Poët. ...
prex , precis, f. (doch nur im Dat., Akk. ... ... . u. Cic.: preces fundere pectore ab imo, Verg. (vgl. fundo no. II, B, 4. a): alcis preces sustinere, Cic.: alcis ...
moveo , mōvī, mōtum, ēre (vielleicht zu altindisch) mīvati, ... ... allg.: limum e gurgite, aufwühlen, Ov.: u. so motum ex profundo mari, Curt. – m. vina Torquato consule pressa, (aus der Apotheke ...
verto (archaist. vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ... ... , verderben (vgl. Heräus Tac. hist. 1, 2 extr.), res Phrygias fundo, Verg.: regna ab imo, Sen. poët.: leges funditus (gänzlich ), ...
reddo , didī, ditum, ere, zurück-, von sich geben, ... ... Zustand wieder zuwenden, Cic. – zugl. m. Infin., tandem sua monstra profundo reddit habere Iovi, Stat. Theb. 1, 616. 2) einem ...
verso (vorso), āvī, ātum, āre (verto), I) frequ. ... ... Cic.: non ad solarium, non in campo, non in conviviis, Cic.: in fundo, Cic.: in Sabinis, Nep.: inter eos, Cic.: inter aciem, Caes.: ...
īnfer u. gew. īnferus , a, um, Compar. ... ... imis, tief in den L., Ov.: in ima aure, Plin.: in fundo imo, Verg.: a summo (stipite) ad imum, Volc. Cass.: imo ...
volvo , volvī, volūtum, ere (altind. válate, dreht ... ... am Boden wälzen, v. im Kampfe Gefallenen, humi, arvis, Verg.: fundo in imo, Verg.: leto (im T.), Verg.: permixti caede virorum ...
iungo , iūnxī, iūnctum, ere (β jug, altind. ... ... Lucr. u. Ov. – 4) räumlich zusammenstoßen lassen, fundos, zusammenkaufen, Petron.: longos fines agrorum, Lucan. – im Passiv medial ...
pulso , āvī, ātum, āre (Intens. v. pello), ... ... pulsati, Verg. Aen. 12, 286: ne intra tempora locationis Seius conductor de fundo invitus repelleretur, et si pulsatus esset etc., Paul. dig. 19, 2, ...
ructo , āvī, ātum, āre, u. depon. Nbf. ... ... sapientiam ructas, Tert. de test. anim. 1: patrio ructata (ausgesprochen) profundo, Prud. apoth. 93. – 2) = genießen, essen, ...
dē-dūco , dūxī, ductum, ere, I) von einem höhern ... ... Recht der Vindikationsklage zu verschaffen (eine der Klage vorausgehende symbolische Handlung), alqm de fundo (mit u. ohne moribus), Cic. Caecin. 20; de lege agr ...
crēsco , crēvī, crētum, ere (Inchoat. zu creo), ... ... cognata moenia laetor crescere, Ov.: iam aliquantum altitudinis opus creverat, Curt.: iam a fundo maris in altitudinem modicam opus creverat, Curt.: Caesaris naves a binis remigum in ...
dē-icio , iēci, iectum, ere (de u. iacio), ... ... per insidias vi de agro communi, Cic.: alqm de possessione, de solo, de fundo, ICt.: alqm de possessione fundi, Cic. – 11) prägn., wie ...
ex-pōno , posuī, positum, ere, heraus-, offen hinsetzen, ... ... spülen, os (Orphei) peregrinis arenis, Ov. met. 11, 56: contortas fundo rates Tauromenitanis litoribus (v. der Charybdis), Pacat. pan. 26, 4 ...
crūsta , ae, f. (verwandt mit crūdus, cruor), ... ... Erdschicht, omnis umor intra primam crustam (terrae) consumitur, Sen.: si ex fundo tuo crusta lapsa est in meum fundum, ICt.: si crusta iam cum terra ...
1. in-cubo , klassisch u. gew. uī, itum, ... ... über einem Orte gelagert (= verbreitet) haben, nox profundo incubans mari, Curt.: ponto nox incubat atra, Verg.: caelum, quod incubat ...
1. cālīgo , ginis, f., I) jeder bedeckende, verdüsternde ... ... c. obscura, Cic. poët.: caeca, Verg.: caliginem et tenebras et perpetuam noctem profundo incubantem mari, Curt. – 2) insbes., Dunkel vor ...
pāgina , ae, f. (*pago, pango), I) der Streifen ... ... Amm. 22, 17, 1 (vgl. no. I, 1): paginae fundorum, die (alphabetischen) Verzeichnisse, Gromat. vet. 313, 3. – II ...
ē-mergo , mersī, mersum, ere, I) tr. auftauchen ... ... equus ex flumine emersit, Cic.: cum foramine e terra emersisset, Vell.: navigia fundo emergunt, Sall. fr.: multa cum caede suorum aegre in apertos campos emersit, ...
Buchempfehlung
Zwei satirische Erzählungen über menschliche Schwächen.
76 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Nach den erfolgreichen beiden ersten Bänden hat Michael Holzinger sieben weitere Meistererzählungen der Romantik zu einen dritten Band zusammengefasst.
456 Seiten, 16.80 Euro