Online-Bibliothek

1. cōn-sero , sēvī, situm ( selten satum), ere, ... ... frumento, Curt.: agrum lupino vel fabā, Col.: agrum oliveto, Varr.: hortum omni genere ligni arborumque, Lact.: quae mitiora sunt frumento conseruntur, Curt.: ager arbustis consitus ...

1. ornatus , a, um, PAdi. (v. orno), ... ... armatusque, Auct. b. Afr.: ornatissimus et paratissimus omnibus rebus, Cic.: naves omni genere armorum ornatissimae, Caes.: fundus ornatissimus, Cic.: ornatus (angetan, ausstaffiert) ...

propriē , Adv. (proprius), I) eig., als ausschließliches ... ... est tibi commune cum multis: quod tu ipse tam amandus es tamque in omni genere iucundus, id est proprie tuum, Cic.: difficile proprie communia dicere, das ...

pūbēsco , buī, ere (Inch. v. pubeo) = ἡβάσκω ... ... quae terra gignit, maturata pubescunt, Cic.: ut omnia floreant et in suo quaeque genere pubescant, Cic.: pubescere leto (v. Vogel Phönix), jung werden, Claud ...

tam-quam (tanquam), Adv., I) vergleichend, a) ... ... . – b) wie = zum Beispiel, ut non aliquos progeneret, tamquam piros silvestres et prunos, Colum. 3, 11, 5: u. ...

fāmōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... accedere, Poëta b. Cic.: regis largitio f., Sall. – quo (hominum genere) non famosius ullum arctos alit, Claud.: cena famosissima, Suet.: meretrix famosissima ...

fūnctio , ōnis, f. (fungor), I) die Verrichtung ... ... die Geltung, der Wert, quae (res) in genere suo functionem recipiunt per solutionem, non specie, deren Geltung sich nur nach ...

indūtus , nur Dat. ui u. Abl. Plur. ... ... Symm. epist. 3, 10: eam (tunicam) dicimus muliebrem, quae de eo genere est, quo indutui mulieres ut uterentur est institutum, Varro LL. 10, 27 ...

per-dūro , āvī, ātum, āre, I) intr.: A) ... ... .: longum in aevum, Ov.: augurii perdurat honos, Stat.: quaedam amplificata in suo genere et in sua proprietate perdurant, Sen. – II) tr. sehr hart ...

vectito , (āvī), ātum, āre (Frequ. v. vecto, s. Gell. 9, 6, 3. Caper 105, 3 K ... ... 9: curru quadriiugo vectitatus, fahrend, Arnob. 5, 37: vectitati hoc ratis genere, Solin. 56, 8.

apprīmē , Adv. (apprimus), in erster Linie, vor allem, ... ... . u. Gell.: liberalibus disciplinis appr. doctus, Eutr.: qui appr. summo genere gnatus erat, Claud. Quadrig. fr. – bei Verben, pilā ludere ...

1. comptus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... apud militem sermo, Tac. – b) v. Redner: Isocrates in diverso genere dicendi nitidus et c., Quint. 10, 1, 79.

1. contingo , tigī, tāctum, ere (con u. tango ... ... in Berührung (Beziehung) stehen, alqm sanguine, Sen.: alqm sanguine ac genere, Liv.: alqos aut propinquitate aut amicitiā, Liv.: regiam aut propinquitate aut affinitate ...

... zusammensetzen, quod (Epicurus) e duplici genere voluptatis coniunctus est, weil Epikur (d.i. das höchste Gut des ... ... , Freundschaft) schließen, c. Sabinorum conubia, Cic.: nuptiae non genere ac nobilitate coniunctae, sed electā corporum specie, Curt.: c. societatem amicitiamque ...

antīquus , a, um (andere Schreibart für anticus v. ... ... was mir mehr am Herzen liegt, angelegentlicher, angelegentlichst, a) Compar.: genere antiquior, Acc. tr. fr.: antiquior in senatu sententiae dicendae locus, höhere ...

re-linquo , līquī, lictum, ere, I) zurücklassen ... ... , Cic. – β) im Range, zurücklassen, omnes in omni genere eloquentiae procul a se, Quint. – B) insbes.: 1) durch ...

1. com-pello , pulī, pulsum, ere, I) zusammentreiben ... ... . Mencken Obss. p. 137 sq.), virum compulit in campestribus locis amoenitatem naturae genere huius operis imitari, Curt.: filias nubere servis suis compellit, Iustin.: et cives ...

commūnis , e (altlat. commoinis; vgl. moenia, munus ... ... principibus videretur, Nep.: quis Laelio communior, Cic. Mur. 66: nec ullo spectaculi genere communior aut remissior erat, Suet. Claud. 21. – 2) gemein, ...

īn-stituo , tuī, tūtum, ere (in u. statuo), ... ... – alqm artibus, Quint.: alqm ad dicendum, Cic. – quis enim de isto genere non docuit, non instituit? hat Unterricht u. Anweisung gegeben, ...

ambiguus , a, um (ambigo), I) sich nach zwei ... ... die Zweideutigkeit, ex ambiguo dicta, Cic.: addito ambiguo, altero genere ridiculi, Cic.: cum plura ambigui od. ambiguorum sunt genera, Cic. ...