ascēnsus , ūs, m. (ascendo), das Hinaufsteigen, Besteigen ... ... (Ggstz. descensus de caelo), Himmelfahrt (Christi), Eccl.: quorum (Alpium) mihi citus et facilis ascensus, Sidon.: alqm ascensu prohibere, Caes.: alqm ab eius ...
1. Ernst , der, I) im Gegensatz zum Scherz: serium ... ... et seria agere: es ist mein E. (ich meine es ernstlich), credatis mihi velim non iocanti (glaubt es mir, ich scherze nicht); verissime loquor ...
... zu etc., non necesseest mit Akk. u. Infin. non mihi necesse est od. non necesse habeo mit Infin. (es ist nicht nötig, daß ich etc., z. B. neminem mihi nec. est nominare); non est, cur mit folg. Konj., ...
scapulae , ārum, f., die Schulterblätter, Achselblätter, ... ... nudis scapulis aut semitectis, Sen.: alterius diminutae scapulae, Sen. rhet.: scapulae gestibant mihi, Plaut.: scapulas perdidi, ich bekam tüchtige Schläge, Ter.: scapulas praebere ...
dē-suēsco , suēvī, suētum, ere, I) tr. abgewöhnen ... ... res desueta, Liv.: desueta sidera, meinen Augen entwöhnte, Ov.: voces iam mihi desuetae, Ov.: ne in desuescendis morentur, Quint. 3, 8, 70. ...
inānitās , ātis, f. (inanis), die Leere, ... ... Cic., Sen. und Plin. ep.: oris, Mundhöhle, Quint.: mihi inanitate iam dudum intestina murmurant, Leere des Magens, Plaut. – II) ...
betrüben , jmd., dolorem alci afferre; dolore alqm afficere. – ... ... einem Ereignis). – es betrübt mich, daß etc., doleo od. dolet mihi m. quod (daß) od. mit Akk. u. Infin. – ...
1. dīlēctus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... Pers.: dilecti tibi poetae, Hor.: Latona supremo dilecta penitus Iovi, Hor.: luce mihi carior dilectiorque fili, Macr.: augur Apollineis modo dilectissimus aris, Stat.: ...
... est nobis (es hat mir beliebt): ich habe für nötig erachtet, mihi faciendum putavi: es ist leicht zu e., in promptu est. ... ... (ex od. de) meā sententiā; ut mea fert opinio; ut mihi quidem videtur; quantum equidem iudicare possum.
gelüsten; es gelüstet mich nach etwas, tenet – me libīdo (es beherrscht mich das heftige Verlangen zu etc.). – mihi libet od. bl. libet (ich habe Lust, es beliebt zu ...
īn-stīllo , āvī, ātum, āre, I) etwas ... ... ., praeceptum auribus, Hor.: aliqua instillavit ac tradidit, Sen.: tuae litterae, quae mihi quiddam quasi animulae instillarunt, Cic. ad Att. 9, 7, 1 M. ...
lucrōsus , a, um (lucrum), gewinnreich, vorteilhaft, cur mihi sit damno, tibi sit lucrosa voluptas? Ov. am. 1, 10, 35: lucrosae huius et sanguinantis eloquentiae usus recens, Tac. dial. 12: donec quod omnibus in promptu erat, paucis ...
hosticus , a, um (hostis), I) fremd, ausländisch, hosticum hoc mihi domicilium est, Athenis domus est, Plaut. mil. 450. – II) dem Feinde gehörig, feindlich, manus, Plaut.: falae, Plaut.: acies, Varro fr.: tellus, ...
pīgneror , ātus sum, ārī (pignus), pfänden, zum Pfande ... ... dah. bildl., I) etw. als Unterpfand annehmen, quod das mihi, pigneror omen, nehme ich als Unterpf. (der Erfüllung meines Gebetes) an ...
peccātum , ī, n. (pecco), eine pflichtwidrige Handlung, die ... ... Cic.: peccatum suum confiteri, Cic.: eā iam aetate sum, ut non siet peccato mihi ignosci aequum, bei einem Versehen, Ter. – peccatum mortiferum, Todsünde, ...
sūdārium , iī, n. (sudo), das Schweißtuch, Taschentuch ... ... obtendere sudarium, Suet.: sudario os et fauces suas coartare, Val. Max.: iam mihi nigrescunt tonsā sudaria barbā, Mart.: facies illius sudario erat ligata (zugebunden), ...
caecūtio (caecuttio), īre (v. caecus, wie balbutio ... ... sein, geblendet sein, schlecht sehen, a) von den Augen, oculi mihi caecuttiunt, Varr. sat. Men. 193. – b) v. Pers., ...
... . u. Infin., Cic. ep. 3, 10, 5: ut mihi permirum videatur m. folg. Acc. u. Infin ... ... . 2, 99: u. so in der Tmesis, in quo per mihi mirum visum est m. folg. Acc. u. ...
assēnsor (adsēnsor), ōris, m. (assentior), der Beipflichter ... ... assensores, Cornif. rhet. 3, 38: cotidie commemorabam te unum in tanto exercitu mihi fuisse assensorem, Cic. ep. 6, 21, 1: vindictae rigidum assensorem patrem ...
uxorcula , ae, f. (Demin. v. uxor), das ... ... 116: erat ei uxorcula satis tenuis, Apul. met. 9, 5: et tu mihi olim mortuam de sepulchro uxorculam (die teure Gattin) protrahis, Hieron. epist ...
Buchempfehlung
Seine naturalistische Darstellung eines Vater-Sohn Konfliktes leitet Spitteler 1898 mit einem Programm zum »Inneren Monolog« ein. Zwei Jahre später erscheint Schnitzlers »Leutnant Gustl" der als Schlüsseltext und Einführung des inneren Monologes in die deutsche Literatur gilt.
110 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro