mūnītor , ōris, m. (munio), I) der Befestiger, a) übh.: Troiae, B. durch Mauern, Ov. her. 5, 139. – b) insbes., der an der Befestigung des Lagers arbeitende Schanzgräber, Liv. ...
mūnītūra , ae, f. (munio), das Schutzmittel, I) die Umzäunung, Corp. inscr. Lat. 6, 8429. – II) die Schürze, das Vortuch, das Schurzfell, Augustin. adv. ...
ad-moenio , īre (ad u. moenio = munio), gegen einen Ort Schanzen aufführen, einen Ort blockieren, hoc oppidum, Plaut. Pseud. 384: übtr., fabricas, Plaut. cist. 540.
commoenio , īvī, ītum, īre, s. 2. commūnio.
mūnīmentum (archaist. moenīmentum), ī, n. (munio), I) das Befestigungs - od. Verwahrungsmittel, Bollwerk, der Schutzbau, das Schutzmittel, der Schutz, fossa, haud parvum m., Liv.: ...
praemoenio , s. prae-mūnio.
praemūnītio , ōnis, f. (praemunio), das Vorbauen, die Verwahrung, a) übh., Ambros. de Isaac et anim. 4. § 37. – b) als rhet. Fig. = προκατάληψις, προθεραπεία, sine ulla praemunitione orationis, ...
circummūnītio , ōnis, f. (circummunio), die Einschließung der Stadt, Zirkumvallation, Caes. b. c. 1, 19, 4.
mūnia , ium, n. (munis, e; archaist. moenia, ... ... / Genet. munium, Tert. de coron. mil. 11; ungew. muniorum, Corp. inscr. Lat. 6, 1793: Dat. munibus, archaist. ...
seriēs , Akk. em, Abl. ē, f. ( ... ... Geschlechtsreihe, Stammreihe, serie fulcite genus, Prop.: digne vir hāc serie, Ov.: communio nominis ac familiae veteris propinquitatis serie cohaerens, Val. Max.: defici avorum proavorumque ...
prō-voco , āvī, ātum, āre, hervor-, herausrufen, herrufen ... ... , 1) übh.: a) eig.: tacentes vel summissim fabulantes ad communionem sermonis, Suet.: alqm omni comitate ad hilaritatem et iocos, Suet.: ne nos ...
commūnis , e (altlat. commoinis; vgl ... ... humanum fuisse, Cic.: ut communis infimis, par principibus videretur, Nep.: quis Laelio communior, Cic. Mur. 66: nec ullo spectaculi genere communior aut remissior erat, Suet. Claud. 21. – 2) gemein, ...
cōgnitio , ōnis, f. (cognosco), I) das Kennenlernen ... ... cognitione atque hospitio dignum habere, Cic.: huic tantummodo aditum ad tuam cognitionem patefacio atque munio, Cic. ep. 13, 78, 2; vgl. Stürenb. Cic. ...
1. coniūnctus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... durch Abl., qui eiusdem linguae societate coniunctus est, Cic.: patrimonii possidendi habendaeque scholae communione coniuncti, Val. Max.: homo amantissimus mei, familiarissimus, coniunctissimus officiis, usu, ...
patrimōnium , iī, n. (pater), das vom Vater geerbte Gut ... ... . Max.: fundus in Veienti, caput (Hauptteil) patrimonii, Liv.: patrimonii possidendi communio, Gütergemeinschaft, Val. Max.: non amplissimae patrimonii copiae, Cic.: naufragium patrimonii ...