cōnūbium (connubium), ī, n. (con u. nubo), ... ... – Bei Dichtern im Plur. v. einer Eheverbindung, conubia nostra (mit mir), Ov.: Pyrrhi conubia servare, Verg.: conubiis ambire Latinum, ...
affectio , ōnis, f. (afficio), I) aktiv, die ... ... Willenskraft, der Wille, tenendi, ICt.: absol., nostra aff., ICt. – δ) das Streben nach etw., tyrannidis ...
per-venio , vēnī, ventum, īre, hinkommen, -gelangen, ... ... aures perventura, Nep.: u. m. bl. Akk., verba aures non pervenientia nostras, Ov. – / Coniunctiv Praes. pervenat, Plaut. rud. 626: pervenant, ...
augurium , ī, n. (augur), die Beobachtung ... ... futurarum! Cic.: constitui apud te auctoritatem augurii et divinationis meae; debebit habere fidem nostra praedictio, Cic.: coniugis augurio, Ov. – b) das Vorgefühl, ...
dominium , iī, n. (dominus), die Herrschaft, ... ... 13, 4. – dah. meton., das Machtgebiet, idcirco ope nostrā dilatatum est dominium togatae gentis, Laber. com. 44. – b) übh ...
ex-olēsco , lēvī, lētum, ere (zu alo), I) ... ... ne vetustissima Italiae disciplina per desidiam exolesceret, Tac.: multa exempla maiorum exolescentia iam ex nostra civitate, Monum. Ancyr. 2, 12: vetus civitatis exoletusque mos, Suet. ...
brevitās , ātis, f. (brevis), die Kürze, ... ... crurum, Plin.: pili, Plin.: guttarum, Vitr.: br. coacta, Plin.: brevitas nostra, unsere kleine Statur (Ggstz. magnitudo corporum suorum), Caes. b.G. ...
Cantabrī , ōrum, m. (Κάνταβρ ... ... m., der Kantabrer, C. bellicosus od. indoctus inga ferre nostra, Hor.: kollektiv, C. unde Stoicus, Iuven. – Adi. Cantaber, ...
dī-lapido , āvī, ātum, āre (dis u. lapido), ... ... u. dahin werfen, zersplittern = verschleudern, verklopfen, verschwenden, vertun, nostras triginta minas, Ter. Phorm. 898: rem, Comic. inc. fr. 55 ...
aviditās , ātis, f. (avidus), die instinktartige, hastige, ungeduldige ... ... inhaeret (amori) aviditas, desidia, iniuria, Plaut.: huius mendicitas aviditati coniuncta in fortunas nostras imminebat, Cic.: m. subj. Genet., ingenii humani, Cic.: hostium, ...
1. commodum , Adv. (commodus), I) gerade recht, ... ... . – u.m. folg. cum u. Konj., cum iam filiae nostrae dies natalis appeteret, c. aderant, quae muneri miseratis, Symm. ep. 1 ...
negōtior , ātus sum, ārī (negotium), Handelsgeschäfte treiben, I) eig.: A) Geschäfte im Großen betreiben, den ... ... mit etwas handeln, aus etwas Gewinn ziehen, animā nostrā negotiari, Plin. 29, 10 (11).
claudico (clōdico), āvī, ātum, āre (claudus), etwas lahmen ... ... . v. der Rede, nihil curtum, nihil claudicans, Cic.: si quid in nostra oratione claudicat, Cic. – v. Versmaß, claudicat hic versus, haec, ...
cessātio , ōnis, f. (cesso), I) das Zögern ... ... Cic.: nihil cessatione melius existimare, Cic.: cessatione torpere, Cic.: laborandum est, ne nostra nobiscum aut inter nos cessatio vituperetur, unser zurückgezogenes Leben ganz unter uns, ...
mendōsus , a, um (mendum), voll Fehler, I) ... ... voll Unrichtigkeiten, exemplar testamenti, Plin. ep.: quamquam his laudationibus historia rerum nostrarum est facta mendosior, Cic.: mendosissimis fatigari codicibus, Augustin. epist. 120, 1 ...
1. augustus , a, um, Adi. m. Compar. ... ... augusta, Cic.; vgl. ex hoc igitur Platonis quasi quodam sancto augustoque fonte nostra omnis manabit oratio, Cic.: augusti tota (insula) atque inviolati soli, Liv.: ...
recursus , ūs, m. (recurro), der Rücklauf, ... ... . 3, 2, 8. – c) v. der Sehkraft, quia acies nostra non habet usque ad nos recursum, nicht bis zu uns zurückreicht, Sen ...
in-doctus , a, um, nicht unterrichtet, ungelehrt, ungebildet ... ... ind., Gell. 9, 10, 5. – m. Infin., iuga ferre nostra, Hor. carm. 2, 6, 2. – b) übtr., v. ...
lactēsco , ere (Inchoat. zu lacteo), milchen, ... ... scammonium linguae tactu lactescens, Plin. 26, 60. – übtr., ut infantiae nostrae lactesceret sapientia tua, süß wie Milch schmecke, Augustin. conf. 7, ...
cōn-sīgno , āvī, ātum, āre, mit dem Merkzeichen ( ... ... verbriefen, alqd litteris, publicis litteris, Cic.: fundos publicis commentariis, Cic.: auctoritates nostras, Cic. – übtr., antiquitas clarissimis monumentis testata consignataque, Cic.: insitae ...
Buchempfehlung
Die Fledermaus ist eine berühmtesten Operetten von Johann Strauß, sie wird regelmäßig an großen internationalen Opernhäusern inszeniert. Der eingängig ironische Ton des Librettos von Carl Haffner hat großen Anteil an dem bis heute währenden Erfolg.
74 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro