hortātio , ōnis, f. (hortor), die Aufmunterung, Ermunterung, Cic. u.a.: hortatio ad promittendum Pamphilo quod iubetur, Donat.: Plur. contiones hortationesque, anfeuernde Ansprachen, ...
prō-mitto , mīsī, missum, ere, vorwärts-, vor-, hervorgehen ... ... von Pers.: praesertim cum, si mihi alterum utrum de eventu atque exitu rerum promittendum esset, id futurum, quod evenit, exploratius possem promittere, Cic. ep. 6 ...
ex-īstimo (ex-aestumo, ex-īstumo), āvī, ātum ... ... possum existimare plus quemquam a se ipso quam me a te amari, Cic.: non omittendum sibi consilium Nervii existimaverunt, Caes. – im Passiv mit folg. Infin., ...