agnāscor (ad-gnāscor), nātus sum, nāscī (ad u. ... ... alia simul adgnata sunt incommoda, Gell. 7 (6), 1, 9: his singulis orationis virtutibus vitia adgnata sunt pari numero, Gell. 6 (7), 14, 4. ...
argūtiae , ārum, f., selten u. nur bei Spät., wie ... ... , Demosthenes nihil Lysiae subtilitate cedit, nihil argutiis et acumine Hyperidi, Cic.: huius orationes tantum argutiarum, tantum urbanitatis habent, ut etc., Cic. – b) im ...
ab-sorbeo , buī, ēre, hinunterschlürfen, schlürfend hinunterschlucken ... ... gloriae, verschlang gleichs. = riß mit sich fort, Cic.: tribunatus absorbet meam orationem, verschlingt gleichs. (= nimmt für sich allein in Anspruch), Cic. – ...
claudico (clōdico), āvī, ātum, āre (claudus), etwas lahmen ... ... v. der Rede, nihil curtum, nihil claudicans, Cic.: si quid in nostra oratione claudicat, Cic. – v. Versmaß, claudicat hic versus, haec, inquit ...
1. augustus , a, um, Adi. m. Compar. ... ... vgl. ex hoc igitur Platonis quasi quodam sancto augustoque fonte nostra omnis manabit oratio, Cic.: augusti tota (insula) atque inviolati soli, Liv.: aug. sedes, ...
col-laudo , āvī, ātum, āre (con u. laudo), ... ... Cic.: fidem eius in se benevolentiamque, Curt.: clementiam alcis per litteras, Cic.: orationem satis multis verbis, Cic.: mores tuos secundum facta et virtutes tuas, Ter.: ...
astrictē (adstrictē), Adv. m. Compar. (astrictus), I) ... ... übtr.: a) durch den Rhythmus gebunden, in gebundener Weise, orationem non astricte, sed remissius (in mehr freier Weise) numerosam esse oportere, ...
clāmōsus , a, um (clamo), voll Geschrei, d ... ... , 269. – B) mit Geschrei geschehend, -vollzogen, -verbunden, orationis enuntiandae acceleratio, Cornif. rhet.: actio, Quint: clamosissimae mortes boum, Veget. ...
āctuōsus , a, um, Adj. m. Compar. (actus), ... ... Rede, wirkungsvoll, tum sunt maxime luminosae et quasi actuosae partes duae (orationis), Cic. or. 125. – c) v. Schauspieler, lebhaft darstellend, ...
4. condītus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... (dazu Schuch). – II) übtr., gewürzt, ansprechend, oratio nimium c., Quint.: oratio lepore et festivitate conditior, Cic. – u. v. Redner, nemo ...
ad-hinnio , īvī, ītum, īre, zuwiehern, anwiehern ( ... ... u. ad od. in alqm, Spät.: sic ad illius hanc orationem adhinnivit, ut non magistrum virtutis, sed auctorem libidinis a se illum inventum arbitraretur ...
cōn-sequor , secūtus sum, sequī, beifolgen, ... ... . (mit, durch), tantam causam et diligentiā consequi et memoriā complecti et oratione expromere, Cic.: nullo modo possum omnia istius facta aut memoriā consequi aut oratione complecti, Cic.: quantum coniecturā consequebar, Caes. in Cic. ep.: ...
cōgitātio , ōnis, f. (cogito), das Denken, ... ... Suet.: cogitationem avertere a miseriis, Cic.: avertere alqm in universi belli cogitationem tali oratione, Liv.: cogitationem de alqa re suscipere, über etw. eine Überlegung anstellen, ...
cōnsector , ātus sum, ārī (Frequ. v. consequor), ... ... einer Sache nachjagen, nach etw. haschen, ubertatem orationis, Cic.: in historia puerile quiddam, Cic.: vitium de industria, Cic. – ...
articulus , ī, m. (Demin. v. artus), das ... ... ;ματα καὶ κῶλα, kleinere u. größere Satzglieder, Cic.: oratio sine nervis et articulis fluctuat huc et illuc, ohne Bänder u. Gelenke, ...
2. collēgium , ī, n. (collega), das Kollegium ... ... b) im offentl. u. bürgerl. Leben, eine vom Staate anerkannte Korporation, α) eine religiöse Brüderschaft, c. Capitolinorum, Cic. ...
ac-commodo (ad-commodo), āvī, ātum, āre, etwas ... ... so acc. eum (Demosthenem) unum ad eam, quam sentiam, eloquentiam, Cic.: orationem auribus auditorum, Cic.: orandae litis tempus, günstig legen, Cic.: exordium ...
certitūdo , inis, f. (certus), die Gewißheit, ... ... mit Worten usw. streiten, a) im allg.: verbis, oratione, Liv.: ob hircum, Hor.: ioco, Hor.: cum usuris fructibus praediorum, ...
cōnfessio , ōnis, f. (confiteor), das Eingeständnis, Zugeständnis ... ... Cic.: c. facti, Cic.: c. pecuniae captae, Cic.: adducere alqm ad ignorationis confessionem, Cic.: exprimere ab alqo confessionem culpae, Liv.: tormentis exprimere confessionem cogitati ...
congruēns , entis, PAdi., bei Spät. auch m. Compar. ... ... . et apta, Cic.: quod (genus) ego aptum et congruens nomino, Cic.: oratio verbis discrepans, sententiis congruens, Cic.: haec duo pro congruentibus sumere tam vehementer ...
Buchempfehlung
»Was soll ich von deinen augen/ und den weissen brüsten sagen?/ Jene sind der Venus führer/ diese sind ihr sieges-wagen.«
224 Seiten, 11.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Nach den erfolgreichen beiden ersten Bänden hat Michael Holzinger sieben weitere Meistererzählungen der Romantik zu einen dritten Band zusammengefasst.
456 Seiten, 16.80 Euro