errōneus , a, um (2. erro) = ἀλήτης, πλάνος ( ... ... u. (Ggstz. assiduus) Col. 7, 12, 5: err. et morbida ovis, Hieron. in Mich. 4. v. 1 sqq. p. 1246 ...
exemplar , āris, n. (exemplum), I) (nach exemplum ... ... (nach exemplum no. III) das Muster = das Vorbild, Modell, Cic. u.a. – Nbf. exemplāre , is ...
Aratthus , ī, m. (Ἄρατθος ... ... H. (Weißenb. Arachtus). Plin. 4, 4. – Ders. (nach Forbiger Handb. 3, 871. A. 25) Aretho, ontis, m., Liv. ...
expulsio , ōnis, f. (expello), die Vertreibung, ... ... civium expulsiones, Cic. de off. 2, 20. – II) übtr., morbi, Greg. lib. sacr. no. 913 extr.
crisimos , Akk. on, Nom. Plur. oe, ... ... in den Krankheiten, Cael. Aur. acut. 1, 14, 108: ut in morbis dies septimi suspecti sunt et crisimoe dicuntur, Censor. 14, 9; cf. ...
cōnsilium , ī, n. (consulo), der ... ... gew. c. publicum, Staatsrat, Cic., od. summum c. orbis terrae, u. erklärend, senatus, id est, orbis terrae c., Reichsrat, Cic.: orbis terrae sanctissimum gravissimumque consilium, Cic.: unum liberae civitatis c., senatus, Cic. ...
cōn-sēntio , sensī, sēnsum, īre, zusammenstimmen, übereinstimmen, ... ... et paene conspirans, Cic.: tanta rerum consentiens, conspirans, continuata cognatio, Cic.: pars orbis, quae coniunctum aliquid habeat aut consentiens, Cic.: consentiente capite, Scrib. – ...
prō-nūntio , āvī, ātum, āre, hermelden, hersagen, ... ... eam scisset et non pronuntiasset, Cic.: qui mancipia vendunt, certiores faciant emptores, quid morbi vitiive cuique sit etc.; eaque omnia, cum mancipia veneunt, palam recte pronuntianto, ...
circum-ago , ēgī, āctum, ere, I) im Kreise-, ... ... circumegerat, Liv.: circumagente se vento, umschlug, Liv.: sprichw., circumagetur hic orbis, das Blatt wird sich wenden, Liv. 42, 42, 6. – ...
conventus , ūs, m. (convenio), das Zusammenkommen ... ... omnibus civitatibus, quae Achaici concilii sunt, invicem conventus agere, Liv.: veluti conventum terrarum orbis (einen Weltkongreß) agere, Iustin. – m. ad u. ...
obstringo , strīnxī, strictum, ere, I) vorn od. von ... ... bei Gell. 11, 18, 21. – II) vor etw. vorbinden, follem ob gulam, Plaut. aul. 302: tauros valido aratro, ...
conversio , ōnis, f. (converto), die Bewendung, I) ... ... conversionesque caelestes, Cic.: astrorum errantium conversiones omnesque motus, Cic. – circuitus enim solis orbium V et LX et CCC, quartā fere diei parte additā, conversionem conficiunt annuam ...
prae-moneo , uī, itum, ēre, vorher (im ... ... modo extisque, sed aliā quādam significatione, Plin. 8, 102: si quartam lunam orbis rutilus cinget, et ventos et imbres praemonebit, Plin. 18, 347: ferunt ...
1. attonitus (adtonitus), a, um, PAdi. (v. ... ... Sen.: domus att., Verg.: arces att., Sil.: v. Abstr., attonita orbitas, die tieferschütterte, Plin. pan. 38, 3: att. diligentia, ...
1. suspectus , a, um, PAdi. (v. 1. ... ... suspectus esset de noverca, Cic. de off. 3, 94: si provincia de morbis aestate suspecta est, Pallad. 1, 16. – m. super u ...
certitūdo , inis, f. (certus), die Gewißheit, ... ... , Sall.: multo mutuoque certatum est sanguine, Vell. – Poet., certatus nobis orbis, Sil. 17, 337. – II) übtr.: 1) mit Worten ...
ex-timēsco , timuī, ere, I) intr. ich gerate ... ... patrem, Ter.: magistrum, Hor.: non ext. victorem, Val. Max., victorem orbis terrarum, Cic.: neque est, quod curiosum aliquem extimescas, Petron.: im Passiv ...
labefacio , fēcī, factum, ere, Passiv labefīo , factus ... ... hinfällig machen, ignes, Lucr.: ne quis ceteros contagione labefaciat, Colum.: obnoxia morbis corpora aestus impatientia labefecit, Tac. – b) politisch wankend machen, ...
praesideo , sēdī, sessum, ēre (prae u. sedeo), I ... ... stehen, die Aufsicht führen, beaufsichtigen, leiten, befehligen, rebus urbanis, Caes.: orbi terrarum, Cic.: Vestalibus sacris, Tac.: comitiis, Plin. pan.: spectaculis, Suet ...
admonitio , ōnis, f. (admoneo), das An- etwas- denken ... ... Krankheit durch die zuzeiten wiederkehrenden Schmerzen an irgend einem Teile des Körpers, doloris, morbi, Plin. – b) durch Ansprache an die Einsicht = die ...
Buchempfehlung
Der junge Wiener Maler Albrecht schreibt im Sommer 1834 neunzehn Briefe an seinen Freund Titus, die er mit den Namen von Feldblumen überschreibt und darin überschwänglich von seiner Liebe zu Angela schwärmt. Bis er diese in den Armen eines anderen findet.
90 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro