modicus , a, um (modus), was das gehörige Maß nicht ... ... , spei immodicus, Apul. – übtr., m. severitas, Cic.: quae cum populo quaeque in patribus agentur, modica sunto, id est modesta atque sedata, mäßig ...
exiguus , a, um (exigo), knapp, I) ... ... 4: Superl., exiguissima legata, Plin. ep. 7, 24, 7: de fratrum populo exiguissima pars restat, Ov. her. 14, 115. – neutr. subst., ...
cēterus , a, um (*cae [griech. καί] u. ... ... Liv.: omnis cetera praeda, Liv.: ceterum omne incensum est, Liv.: de cetero populo, Liv.: de cetero numero, Suet.: der Plur. sehr häufig b. ...
con-cieo , citum, ēre, u. (in Prosa gew.) ... ... bewegen od. verleiten, paene totius Italiae frequentiam, Vell.: remotos populos, Tac. – plebem contionibus (Ggstz. detinere contionibus), Liv.: per largitionem ...
initium , iī, n. (ineo, īre), der Eingang ... ... , Catull. 63, 9. – I) initia = primitiae (ἡ ἀπαρχή), populo et Levitis initia dare, Itala (Colb.) 3 Esdr. 1, 8 u ...
ab-rumpo , rūpī, ruptum, ere, I) abreißen = ... ... der Räuberbande des A.), Cic. Phil. 14, 31: plebs velut abrupta a populo, Liv.: divelli ab alqo et abrumpi (durch den Tod), Curt.: ...
iuventa , ae, f. (iuvenis), die Jugend, ... ... anno) incipit, Plin. 8, 28. – c) der Bäume: nigrae (populo) in iuventa circinatae rotunditatis sunt (folia), Plin. 16, 86. – 2 ...
com-puto , āvī, ātum, āre, zusammenrechnen, ausrechnen, berechnen ... ... Bünem. Lact. 1, 18, 17), mit dopp. Acc., eversiones urbium populorumque summam gloriam c., Lact.: m. pro u. Abl., hominum ...
dē-voveo , vōvī, vōtum, ēre, durch Gelübde geloben, - ... ... deis manibus Tellurique, Liv.: se dis immortalibus pro re publica, Cic.: se pro populo Romano legionibusque, Liv.: se pro patria, Sen.: se pro aere ...
ī-gnārus , a, um (in u. gnarus), I) ... ... folg. indir. Fragesatz, ignari, quid queat esse, quid nequeat, Lucr.: ignaro populo Romano, quid ageretur, Cic.: ignarus, belli quae in dies fortuna novaret, ...
largior , ītus sum, īrī (largus), I) etwas ... ... aus Freigebigkeit verleihen, zugestehen, einräumen, verstatten, alci civitatem, Cic.: populo libertatem, Cic.: alci laetitiam, Plaut.: alci occasionem, Plin.: rationem homini, ...
stimulo , āvi, ātum, āre (stimulus), I) mit dem ... ... caritate ad huius salutem defendendam maxime stimulari atque excitari, Cic.: cupido imperii duos cognatos populos ad arma stimulat, Liv.: iniuriae dolor in Tarquinium ipsum magis quam in Servium ...
ēlēctio , ōnis, f. (eligo), das Auswählen, ... ... Lacone instante, Tac.: erant virtute et nobilitate ita pares, ut difficilem ex iis populo electionem aequalitas faceret, Iustin. – Insbes.: α) die Auswahl ...
con-dīco , dīxī, dictum, ere, intr. u. tr ... ... condictum, ī, n., die Verabredung, pactum atque condictum cum populo Romano rumpere, Gell. 20, 1, 54: ex (gemäß) condicto, ...
dominor , ātus sum, ārī, (dominus), herrschen, den Herrn ... ... .: dominatur libido, Cic.: fortuna dominatur, Cic.: haec una res in omni libero populo semper floruit semperque dominata est (hat die höchste Geltung gehabt), Cic.: ...
dē-clāmo , āvī, ātum, āre, I) laut aufsagen, ... ... ingenii acuendi causā, Cic.: mit Dat. (wem?), declamavit non quidem populo (vor dem Publikum), sed egregie, Sen. contr. 10. praef. ...
prae-sum , fuī, esse, eig. vorn sein, ... ... , gesetzt sein über usw., verwalten, m. Dat., populo, Cic.: magistratui, ein Amt bekleiden, Cic. u. Caes.: ...
dē-mereo , meruī, meritum, ēre, I) jmdm. od. ... ... non arte demereretur, Suet. – v. lebl. Subjj., vultus, qui maxime populos demeretur, Sen.: elephantorum satietatem usque in servile officium demeretur cibus, Sen. – ...
stuprum , ī, n. (zu Wz. *stup-, schlagen ... ... redire suos ad populares, Naev. b. Punic. fr. 37 Vahlen: magnum stuprum populo fieri per gentes, ibid. 39. Vgl. Fest. 317 (a), ...
sē-cerno , crēvi, crētum, ere, ab - od ... ... gaza, Suet. – poet. m. bl. Abl., me nympharum chori secernunt populo, scheiden vom usw., Hor. – II) bildl.: 1) ...
Buchempfehlung
Diese »politische Komödie in einem Akt« spiegelt die Idee des souveränen Volkswillen aus der Märzrevolution wider.
30 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro