appulsus , ūs, m. (2. appello), I) das ... ... Tac. hist. 2, 59: litorum, Liv. 27, 30, 7: primus illis appulsus terrae Cyprus insula fuit, der Ort, wo sie zuerst landeten, ...
re-fulgeo , fulsī, ēre, einen Widerschein geben, widerstrahlen, hell aufleuchten, I) eig.: arma refulgentia, Liv.: faces refulgent ex petra ... ... tibi divitiae velut maximum generis humani bonum refulserunt, Sen.: in quibus (luminibus artis) primus refulsit Apollodorus, Plin.
... Liv.: u. vollst. decumus ordo hastatus, Liv. – b) primus (secundus) hastatus (sc. centurio), der Hauptmann der ersten (zweiten) Kompanie der Hastaten, Veget. mil. 2, 8: centurio hastatus primus leg. IIII., Corp. inscr. Lat. 2, 1681: ...
excursus , ūs, m. (excurro), I) das Herauslaufen ... ... Angriff, der Ausfall, Einfall, der Streifzug, primus excursus, Caes.: subiti excursus, Tac.: modici excursus, Tac. – b) ...
porricio , (rēcī od. rēxī), rectum, ere, altlat. ... ... .: exta in fluctus, Verg.: inter quoius (agnae) exta caesa et porrecta flamen primus vinum legit, Varro LL. – Sprichw., inter caesa et porrecta, ut ...
sex-prīmī , ōrum, m., die sechs Obersten des ... ... 124. Corp. inscr. Lat. 6, 1827. – Sing., scriba quaestorius sexprimus, einer von den sechs obersten quästor. Schreibern, Corp. inscr. Lat. ...
prōvincia , ae, f. (*prōviōn, Herr, zu gotisch frauja ... ... selbst, die Provinzialverwaltung, Provinz, a) eig.: v. röm.: primus annus provinciae erat, Cic.: secuta provincia est, in qua etc., Cic.: ...
per-suādeo , suāsī, suāsum, ēre, eig. mit Erfolg raten ... ... Sall.: ei persuadet tyrannidis finem facere, Nep.: hoc quoque quaerentibus remittamus, quis Romanis primus persuaserit navem conscendere, Sen. – mit Acc. rei, quorum si utrumvis ...
trāns-veho (trāveho), vēxī, vectum, ere, I) hinüber ... ... Triumphe vorüberführen, -fahren, einherfahren, aufführen, arma spoliaque carpentis, Liv.: primus dies signa tabulasque, secundus arma pecuniasque transvexit, Flor. – B) medial ...
praeripio , ripuī, reptum, ere (prae u. rapio), I ... ... m. folg. ne u. Konj., Demosthenes tibi praeripuit, ne esses primus orator, Hieron. epist. 52, 8. – b) einer Sache ...
convīctus , ūs, m. (convivo), das Zusammenleben, ... ... die Bewirtung, Lucullus profusae in aedificiis convictibusque et apparatibus luxuriae primus auctor fuit, Vell.: in convictibus et cotidiano sermone, Quint.: suavitas simplicitasque convictus ...
patricius , a, um (patres, s. paterno. II, ... ... esse genere natum, Cic.: fuerunt patricii minorum gentium, quorum princeps etc., Cic.: primus e patriciis Corneliis, Cic.: e patriciis exire, aus einer patrizischen Familie in ...
epitritus , a, um (επίτριτ ... ... Versglied aus einer kurzen u. drei langen Silben u. zwar ñ––– ep. primus, – ñ–– ep. secundus, –– ñ– ep. tertius, ––– ñ ...
invidiōsus , a, um (invidia), I) voll Neid ... ... , Cic. – mit Dat., invidiosusne erat aut tibi tertius consulatus aut principi primus? brachte dir Haß usw.? Plin. pan.: id Othoni invidiosius et ipsis ...
congressus , ūs, m. (congredior), das Zusammenschreiten ... ... erat, ut etc., Caes. – übtr., vom Eingehen des gerichtlichen Kampfes, primus causae congressus, Quint. 3, 6, 4.