sollers (sōlers), ertis (v. sollus [= totus] u ... ... habebatur, der für einen geschickten Bogenschützen galt, Iul. Val.: diligentissimus et sollertissimus princeps, Eutr.: rudis antea et ignarus belli, sollertissimus omnium in paucis tempestatibus factus ...
salūber , bris, bre, u. gew. salūbris , e ... ... .: res salubrior, Liv.: sententia rei publicae saluberrima, Cic.: saluber magis quam ambitiosus princeps, ein Fürst, der bei seiner Güte mehr den Nutzen als die Gunst ...
ex-īstimo (ex-aestumo, ex-īstumo), āvī, ātum ... ... . – im Passiv mit Nom. des Prädikats, Q. Hortensius... diu princeps oratorum existimatus est, Quint.: homo, ut existimabatur, avarus et furax, Cic. ...
aequālis , e, Adj. m. Compar. u. (b ... ... nur eine gleiche Stelle im Staate einnehmend, aequ. civis (Ggstz. eminens princeps), Vell. 2, 124, 2. – 2) sich selbst gleich, ...
in-victus , a, um (in u. vinco), ... ... 30: u. so invictus Stimicon, Calp. ecl. 7, 13: invictissimus princeps, Symm. epist. 10, 78: haec urbs invictissima, Cornif. rhet. 4 ...
Dalmatae (Delmatae), ārum, m. (Δαλμά ... ... Flor. 4, 12, 3 u. 10: im Sing. attrib., Delmata princeps, Corp. inscr. Lat. 3, 1322: kollektiv, Albinov. cons. ...
prīvātus , a, um (privo), abgesondert vom Staate ... ... II) insbes., nicht fürstlich, nicht kaiserlich, homo (Ggstz. princeps), Tac. u. Plin. ep.: spectacula, nicht vom Kaiser angestellte, ...
profānus , a, um (pro u. fanum, eig. ... ... mens, verba, Ov.: ritus (Plur.), Tac.: odia, Stat.: princeps, Tac.: Phorbas, Ov.: manus profana, Sidon. epist. 3, 12, ...
1. incestus , a, um (in u. castus), ... ... ), a) v. Pers.: iudex, verbuhlter (v. Paris), Hor.: princeps, Plin. pan. – m. in u. Akk., in extraneos ...
īn-fēnsus (in u. *fendo), a, um, ... ... 34: mit Dat., infensus alci, Verg. u. Tac.: infensus virtutibus princeps, Tac.: nullis tamen infensior quam vernaculis et mathematicis, Suet.: m. ...
pollūtus , a, um, PAdi. ( v. polluo), ... ... pollutus, μεμιασμένος, βέβηλος, μεμολυσμένος, ἀκάθαρτος‹), femina, Liv. 10, 23, 10: princeps, Tac. hist. 2, 37: scelesta pollutaque femina, Apul. met. 10 ...
cōn-stituo , stituī, stitūtum, ere (con u. statuo), ... ... u. Abl., regem, Cic.: praefectos, Caes.: unum aliquem lectorem, Quint.: princeps (Fürst) divinitus constitutus, Plin. pan. – reges in civitate, Cic ...
moderātor , ōris, m. (moderor), I) der ein Maß ... ... moderator et dux, von der Sonne, Cic.: u. so dux et princeps et moderator luminum reliquorum (v. der Sonne), Cic.: moderator et quasi ...
patricius , a, um (patres, s. paterno. II, ... ... patricius sit, neminem bono esse genere natum, Cic.: fuerunt patricii minorum gentium, quorum princeps etc., Cic.: primus e patriciis Corneliis, Cic.: e patriciis exire, aus ...
im-mōbilis , e (in u. mobilis), unbeweglich, ... ... Immobiliarvermögen, ICt. – II) übtr.: A) im allg.: donec princeps immobilem se precibus et invidiae iuxta ostendit, sich gleich unbeweglich zeigte gegen usw ...
coniūrātio , ōnis, f. (coniuro), die Zusammenschwörung, ... ... eig.: c. Catilinae, Sall.: servorum, Liv. – conscius coniurationis, Sall.: princeps (principes) coniurationis, Cic. u. Sall.: caput (capita) coniurationis, ...
muliercula , ae, f. (Demin. v. mulier), ein ... ... deperire amore mulierculae, Liv.: suas secum mulierculas in castra ducere, Cic.: ut quae princeps furtim mulierculae tribuebat, ille palam largiretur, Tac. – vom Weibchen ...
īnsidiōsus , a, um (insidiae), hinterlistig, heimtückisch, ränkevoll, gefährlich, a) v. lebl. Subjj.: bellum, Cic.: itinera, Suet.: ... ... – b) v. Pers.: amici, Cic.: quis insidiosior? Cic.: insidiosissimus princeps, Plin. pan.
Chrīstiānus , a, um (Χριστιανός), christlich, religio, Eutr. 10, 16. ... ... , allerchristlichster, vir omnium nobilium Christianissime, Hier. epist. 57, 12: Christianissime princeps! Ambros. epist. 1, 1.
architectus (in Inschr. arcitectus), ī, m. (= ἀρχιτέκτων), ... ... veritatis et quasi arch. beatae vitae, Cic.: omnium arch. et machinator, Cic.: princeps atque arch. sceleris, Cic.: hic noster architectus est, Plaut.
Buchempfehlung
Zwei späte Novellen der Autorin, die feststellte: »Eine gescheite Frau hat Millionen geborener Feinde: alle dummen Männer.«
72 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro