impudenter , Adv. (impudens), schamlos, unverschämt, ungebührlich, ... ... imp. facere, Ter.: imp. mentiri, Cic.: uti verbo non imp., Cic.: quae tanta res est, ut imp. ficta sit, Liv.: Compar., multo impudentius ...
cōnservāns , antis, PAdi. (conservo), erhaltend, bewahrend, m. Genet., ea, quae conservantia sunt eius status, das, was das Mittel zur Erhaltung dieses Bestandes ist, was erhaltende Kraft (Wirkung) hat, Cic. de fin. 3, 16: ...
concavitās , ātis, f. (concavus), die Höhlung, Höhle ... ... 1, 14: c. ligni, Augustin. in psalm. 80, 5 u. quaest. in exod. 113: palati, Fulg. myth. 1, 15: dicunt quod ...
ēvapōrātio , ōnis, f. (evaporo), das Ausdampfen, die Ausdünstung trockener od. feuchter rauchartiger Bestandteile aus der Erde (während ... ... qu. 1, 1, 7 u. 6, 13, 1: fieri evaporationem (aquae), Gell. 19, 5, 6.
capitellum , ī, n. (Demin. v. caput, s ... ... ., das Säulenkapitäl, Vulg. 3. regg. 7, 16. Augustin. quaest. in exod. 110. Coripp. 4, 59. Isid. 15, 8, ...
... hinnio), fort und fort wiehernd, equae hinnibunde inter se spargentes terram calcibus, Claud. Quadrig. ann. 16. ... ... . 78 P. (b. Non. 122, 14, wo Quicherat equae hinnibundae liest, wie schon Lachmann zu Lucr. p. 236 verbessert ...
im-pollūtus , a, um (in u. polluo), ... ... 35: vulva, Ambros. serm. 51, 7: fides, Sil. 13, 679: quaeve humana superant aut divina impolluta sunt? Sall. hist. fr. 1, 41 ...
incantātor , ōris, m. (incanto), der Zauberer, ... ... Porphyr. Hor. ep. 2, 2, 209. Augustin. serm. 376, 4; quaest. in genes. 2. qu. 22 u. 23. Vulg. deut. ...
com-mentior , ītus sum, īrī, etwas Unwahres erdenken, aussinnen, alqd, Apul.: alterum deum, Interpr. Iren. 3, 3, 3 ... ... , Apul.: m. folg. Acc. u. Infin., lignum a me quaesitum, Apul.
explicātor , ōris, m. (explico), der Entwickler, Erörterer, Verdeutlicher, commodior expl., Cic. de inv. 2, ... ... explicator prudens, severus, gravis (v. Thukydides), Cic. or. 31: grandis quaestionis expl., Augustin. epist. 31, 7.
hetaericos , ē, on (εταιρικός, ή, όν), kameradschaftlich, der Kameraden, altera equitum ala, quae hetaerice (die der Kameraden [d.i. geborenen Mazedonier]) appellabatur, Nep. ...
hēmerēsios , on (ἡμερήσιος), von einem Tage, eintägig, absolvit uno die tabellam, quae vocata est hemeresios puero picto, Plin. 35, 124.
alūminōsus , a, um (alumen), alaunreich, - haltig, ... ... locus, Vitr. 8, 2, 8: fontes, Vitr. 8, 3, 4: aquae, Sen. nat. qu. 3, 2, 1. – subst., alūminōsa ...
globōsitās , ātis, f. (globosus), die kugelrunde Gestalt, die Kugelgestalt, terrae, Macr. somn. Scip. 1, 15, 16 u ... ... . Scip. 1, 19, 23. – u. die Krümmung, aquae, Chalcid. Tim. 62.
abstrūsius , Adv. Compar. (abstrusus), besser verborgen, se amandare, Amm. 28, 1, 49. – Superl., quae subtilissime et abstrusissime disseruntur, höchst tiefsinnig, Augustin. de quant. anim. ...
corrīvātio , ōnis, f. (corrivo), das Zusammenleiten des Wassers in ein Becken usw., aquae pluviae, Plin. 31, 44: aquarum, Plin. 36, 124: absol. Plin. 33, 74.
dēdīgnātio , ōnis, f. (dedignor), die Verschmähung, Verweigerung, quaedam tacita, Quint. 1, 2, 31. – m. Genet., parendi, Plin. pan. 18, 1.
dē-propitio , āre = εξιλάσκομαι, günstig stimmen, versöhnen, aussöhnen, Vulg. interpr. bei Augustin. quaest. in heptat. 2, 133.
armentālis , e (armentum), zum Großvieh gehörend, equae, weidende, Verg.: lac, Kuhmilch, Symm.: fistula, Sidon.: viri, Prudent.
epilogicus , a, um (επιλογικός), zum Epiloge gehörig, quaestio, Cur. Fortunat. art. rhet. 2, 7.
Buchempfehlung
Nach Caesars Ermordung macht Cleopatra Marcus Antonius zur ihrem Geliebten um ihre Macht im Ptolemäerreichs zu erhalten. Als der jedoch die Seeschlacht bei Actium verliert und die römischen Truppen des Octavius unaufhaltsam vordrängen verleitet sie Antonius zum Selbstmord.
212 Seiten, 10.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro