sacrāmentum , ī, n. (sacro), I) das, wodurch man ... ... , Iustin.: perfidum sacramentum dicere, Hor.: sacramento se obstringere, Plin. ep.: contra religionem sacramenti occīdi, Eutr. – II) im Kirchenlatein = das religiöse ...
supplicātio , ōnis, f. (supplico), I) die öffentliche Demütigung ... ... Liv.: in Crustumino unum diem ipso loco supplicatio fuit, Liv.: supplicatio quoque earum religionum causā fuit, quibus diis decemviri ex libris ut fieret ediderunt, Liv.: Romae ...
per-horrēsco , horruī, ere, ganz rauh werden, I) ... ... b) tr., vor jmd. od. etw., tribunum plebis, Cic.: tantam religionem, Cic.: fugam virginum, Cic.: Bosporum, Hor.: casus nostros, Ov.: malum ...
observantia , ae, f. (observans), I) die Beobachtung ... ... prägn., die Befolgung relig. Gebräuche, der Gottesdienst, die Religion, Cod. Theod. 16, 5, 12 u. 54.
com-mone-facio , fēcī, factum, ere, mit dem Passiv ... ... Acc. pers. u. de m. Abl., subditos nostros c. de religione, Cod. Iust. 1, 1, 3. – m. folg. indir. ...
quīndecim-vir , ī, m., Plur. quīndecim-virī , ... ... Plin. 7, 139. – Vgl. übh. über die quindecimviri Wissowa Religion u. Kultus der Römer 2 . S. 534 ff.
tabernāculum , ī, n. (taberna), das zu einer taberna ... ... collocarunt, Cic. de or. 3, 77. – II) insbes., in der Religionssprache, der von dem Augur vor Abhaltung der Komitien außerhalb der Stadt zur Beobachtung ...
Acca Lārentia (Larenmutter), die röm. Flurgöttin (Personifikation der Stadtflur ... ... od. Accalia genannt. Wahrsch. ist die Acca Larentia aus der tuskischen Religion in die römische Mythologie gekommen, s. Müllers Etrusker 2 , Bd. 2. ...
indigetāmenta (indigitāmenta), ōrum, n. (indigeto) = ἱερατικὰ βιβλία ( ... ... 4: indigetamenta Pompiliana, des Numa, Arnob. 2, 73. Vgl. Wissowa Religion u. Kultus. Aufl. 2. S. 37. 397. 513. Bouché- ...
quīndecimvirālis , e, I) die quindecimviri betreffend, Quindecimviral-, ... ... Lat. 9, 981 u. 9, 3764 u.ö. Vgl. Wissowa Religion u. Kultus der Römer 2 . S. 320.