Amānus , ī, m. (Ἀμανός), ... ... ;νίδες πύλαι, Strab.), Plin. 6, 91, am Sinus Issikus, also nördl. von Issus, j. Demir Kapa (d.i. ...
advena , ae, c. (advenio), der Ankömmling, Fremdling ... ... .: mercator adv., ein reisender K., ICt.: maritus adv., Apul.: adv. asinus, Apul.: di advenae, Cic. – est e Corintho hic advena anus, ...
... od. zu Pagasä, sinus, j. Busen von Volo, Mela: puppis, das Schiff Argo ... ... , 422. – C) Pagasicus , a, um, pagasisch, sinus (ὁ Παγασητικος κόλπος), der pagasische Busen, j. Busen von ...
Thūriī , ōrum, m. (Θούριοι ... ... Thūrīnus , a, um, thurinisch, aus Thurii, iuventus, Liv.: sinus, der tarentinische, Ov.: ager, Liv. – subst., Thūrīnī, ...
bāiulo (bāiolo), āre (baiulus) = ἀχθοφορῶ (Gloss.), den ... ... non didici baiulare (den Lastträger zu machen), nec pecua ruri pascere, Plaut.: asinus baiulans sarcinas, Phaedr.: pondus usque ad LX libras, Veget. mil.: alqm, ...
Torōna , ae, f. u. Torōnē , ēs, f ... ... um (Τορωναιος), toronäisch, sinus, Tac. ann. 5, 10. – subst., Torōnaeī, ōrum, m ...
Caīcus , ī, m. (Κάϊκος), ... ... in seinem obern Lauf hält) vereinigt, dann westlich strömt u. sich in den Sinus Eleaticus ergießt, j. Bakirtschai (= Kupferfluß), Verg. georg. 4, ...
Iassus (Iāsus), ī, f. (Ἴασσο ... ... (Iāsius), a, um (Ἴάσιός), iassisch, sinus, Meerbusen an der Westküste Kariens, jetzt Meerbusen von Askem ...
Corōnē , ēs, f. (Κορώνη), ... ... um (Κορωναιος), koronäisch, sinus, der koronäische Meerbusen, noch j. Golfo di Coron, Plin. 4, ...
ac-cipio , cēpī, ceptum, ere (ad u. capio), ... ... .: milites ab arce, von der B. aus einlassen, Liv.: alqm in sinus suos, Ov.: armatos in arcem, Romanos in urbem, Liv. (s. ...
2. col-ligo , lēgī, lēctum, ere (con u. ... ... togam, Mart.: tunicam altius, Petr.: cultum suum (seinen Roquelaure), Petr.: sinus fulvo in nodum auro, Verg. capillos sparsos per colla in nodum, aufnesteln ...
ex-cipio , cēpī, ceptum, ere (ex u. capio), ... ... denen man vorübersegelt, huc egressos aequor Atlanticum excipit, Mela: quod (promunturium) praetervectos sinus excipit, Mela. – 3) mit einem Geschosse gleichs. feindl. empfangen ...
īn-fundo , fūdī, fūsum, ere, I) hinein-, ... ... aurum in os, Plin.: mare in salinas, Plin.: oceanus infusus in multos sinus, Plin.: portus usque in sinus oppidi et ad urbis crepidines infusi, Cic. de rep. 1, 43. ...
ex-cutio , cussī, cussum, ere (ex u. quatio), ... ... te, Cic. – b) übtr., α) durchstöbern, freta Tartareosque sinus, Ov. fast. 5, 244: bibliothecas, Quint. 10, 1, 104: ...
2. cōn-sero , seruī, sertum, ere, zusammen - ... ... II) insbes.: 1) die Glieder liebend anschmiegen, anschließen, sinus teneros, Tibull. – m. Dat., femur femori, Tibull.: latus lateri ...
occurro , currī, cursum, ere (ob u. curro), I ... ... , in schräger Richtung quervor liegend vor P., Plin.: quem locum occurrens Terinaeus sinus peninsulam efficit, Plin.: abruptā quā plurimus arce Cithaeron occurrit caelo, Stat., – ...
in-cipio , cēpī, ceptum, ere (in u. capio), ... ... ? wo? frigoribus incipit annus, Ov. fast. 1, 149.: tertius Europae sinus Acroceraunicis montibus incipit, finitur Hellesponto, Plin. 4, 1: mit Abl. ...
... Terracina, an dem nach ihr benannten sumpfigen sinus Amyclanus (s. unten), von den Bewohnern wegen giftiger Schlangen verlassen, ... ... a, um, zu Amyklä (in Latium) gehörig, amyklanisch, sinus, der Meerbusen von Kajeta, j. »Bai von Gaëta«, Plin. ...
Arcades , um, m. (Ἀρκάδες ... ... um (Ἀρκαδικός), arkadisch, asinus, Plaut. u. Varr.: urbs, Liv. – iuvenis, ein Einfaltspinsel ...
effūsus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... late effusum, Hor.: loca, weite, flache Gegenden, Tac.: effusissimus maris Hadriatici sinus, Vell. – poet., membra, volle, Stat. Theb. 6, ...
Buchempfehlung
Zwei satirische Erzählungen über menschliche Schwächen.
76 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro