facētus , a, um, Adi. (wohl zu fax, ... ... Crassi nec minus faceta, Cic.: quo facetior videare, Lucil. 963: illa facetissima verborum attenuatio, Cornif. rhet.: Aristophanes, facetissimus poëta veteris comoediae, Cic.: dah. ...
bonitās , ātis, f. (bonus), die gute Beschaffenheit ... ... aequitas causae, die Gerechtigkeit einer Sache, die gerechte Sache, Cic.: b. verborum, Cic. – B) insbes., v. Charakter, die Güte, ...
ag-gravo (ad-gravo), āvī, ātum, āre, I) ... ... elevare), summam invidiae eius (aeris alieni), Liv. 6, 27, 3: amaritudo verborum quasi aggravatura res, Sen. contr. 9 (4), 25. § 28. ...
papāver , eris, n., I) der Mohn, ... ... formicis tu obicias papaverem, Plaut. trin. 410. – im Gleichnis, melliti verborum globuli et omnia dicta factaque quasi papavere et sesamo sparsa, Petron. 1, ...
medulla , ae, f. (vielleicht zu medius), das ... ... Kern, suadae medulla, Enn. ann. 308: sanguinem ipsum ac medullam verborum eius (Sallustii) eruere atque introspicere penitus, Gell. 18, 4, 2.
hiulcus , a, um (st. hiulicus, v. hio ... ... übtr.: 1) im allg., v. häufigen Zusammenstoßen der Vokale, concursus verborum, jähes Voneinanderklaffen, Cic.: voces, klaffende, Cic.: versus = λαγαροί ...
caterva , ae, f. (umbr. kateramu), der geschlossene ... ... u. Verg. – II) übtr., v. Abstrakten: vilis et incondita verborum caterva, Wortschwall, Gell. 15, 2, 3. – / katerva ...
lēnitās , ātis, f. (lenis), das sanfte Wesen, ... ... – B) insbes., v. der Rede, das Sanfte, Ruhige, verborum, Cic.: orationis genus cum lenitate quadam aequabili profluens, Cic.
audītor , ōris, m. (audio), I) der Hörer ... ... 9. – II) übtr. = der Leser, potius cognationi verborum quam auditori calumnianti geremus morem, Varr. LL. 6, 1.
1. lēvitās (laevitās), ātis, f. (lēvis), die ... ... des Ausdrucks, duas res efficiens, numerum et levitatem, Cic.: Graecorum, Cic.: verborum, Quint.: Aeschini, Cic. Vgl. Göller Cic. or. 110. p ...
pondero , āvi, ātum, āre (pondus), I) wägen, ... ... wonach? durch Abl. od. durch ex m. Abl., verborum delectum aurium quodam iudicio, Cic.: consilia eventis, Cic.: nolite brevitate orationis meae ...
con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... conveniret, Cic.: cum de legibus conveniret, de latore tantum discreparet, Liv.: de verbo controversia est, de re quidem convenit, Sen.: mitterent ad eum, quibuscum sibi ...
con-tineo , tinuī, tentum, ēre (con u. teneo), ... ... suam, Sen. rhet.: sese intra silvas in occulto, sich in den W. verborgen halten, Caes.: se hoc colle, Caes.: se tectis od. se ...
cōn-sisto , stitī, ere, sich beistellen, d.i. ... ... v. Beklagten, spes est et hunc miserum... aliquando tandem posse consistere, Cic.: verbo quidem me superabis ipso iudice, re autem ne consistes quidem ullo iudice, Cic ...
con-traho , trāxī, tractum, ere, zusammenziehen, beiziehen, ... ... dilatare), poëta inusitatius contraxerat meûm factûm pro meorum factorum, Cic.: orationem aut ex verbo dilatare aut in verbum contrahere, Cic.: sit nonnumquam summittenda et contrahenda oratio, ...
cor-ripio , ripuī, reptum, ere (con u. rapio), ... ... nodum complexus (Alcides), Verg.: quas (volucres) corripuit serpens, Ov.: correptam Graeco verbo monuit, packt sie (an der Hand) und usw., Tac.: lora ...
mōmentum , ī, n. (aus *movimentum, zu moveo ... ... , Gewicht, Wichtigkeit, Geltung, Bedeutung, Wert, sowohl einer Sache, omnia verborum momentis, non rerum ponderibus examinare, Cic.: si quid habeat momenti commendatio mea, ...
proprius , a, um ( aus *pro-p(a)trios, ... ... amator, beständiger, zuverlässiger, Plaut. most. 225. – / Compar., uno verbo propriore usus, Sen. contr. 10, 33, 19 B. (Kießling ...
dē-precor , ātus sum, ārī, I) jmd. ... ... Suet.: pro se, um Pardon bitten, Vell.: erit isdem aequitatis sententiis contra verborum acerbitatem deprecandum, Cic. part. or. 137. – B) in der ...
crepitus , ūs, m. (crepo), v. jedem kurz abgebrochenen ... ... , crepitus vocum, laut schallende Töne, Sen.: virtus et philosophia et iustitia verborum inanium crepitus est, sind ein leerer Schall, Amm.
Buchempfehlung
Glückseligkeit, Tugend und Gerechtigkeit sind die Gegenstände seines ethischen Hauptwerkes, das Aristoteles kurz vor seinem Tode abschließt.
228 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro