bene-placeo , uī, itum, ēre, wohl gefallen, ... ... um, wohlgefällig, Vulg. Sirach 34, 21. Ambros. de Isaac et anima 7, 57 in. – u. subst., beneplacitum, ī, n., ...
entelechīa , ae, f. (εντελέχεια), nach Aristoteles (de anima 2, 1) gleichs. ein fünftes Element, woraus die Seele entstanden sein soll, die stete Tätigkeit, Strebekraft, als Form der ...
il-laudātus , a, um (in u. laudatus v. ... ... Verg. georg. 3, 5 (vgl. Gell. 3, 6, 3): anima, Sil. 14, 632: facta ipsi non ill. Tonanti, Stat. Theb. ...
remeābilis , e (remeo), zurückgehend, -kehrend, saxum (sc. Sisyphi). Stat. Theb. 4, 537: anima in corpora, Tert. de res. carn. 1: Christus e tumulo, Prud. apoth. 1049.
īnfrūnītus , a, um (in u. fruniscor), ungenießbar, albern, einfältig, mulier, Sen.: animus, Sen.: copia, Macr.: anima, Vulg.
temporātim , Adv. (1. tempus), von Zeit zu Zeit, der Zeit nach, Tert. de pall. 2 u. de anima 28.
tripartītus od. (jetzt gew.) tripertītus , a, um ... ... . teilbar, dreiteilig, dreifach, verba, Varro: philosophia Sen. ep.: anima, Apul.: exercitus, Tac.: divisio, Cic.: causa, Cic.: tripertito agmine, ...
auxiliātrīx , trīcis, f. (auxiliator), helfend, Helferin, ... ... 2, 40: auxiliatrix eruditionis honestae moderationisque diligentia, Chalcid. Tim. 44 C.: mundi anima dissolubilium rerum auxiliatrix et patrona, ibid. 54: quotiens iusta iracundia comitem se ...
super-mētior , mēnsus sum, īrī, darübermessen, reichlicher zuteilen, Tert. de anima 38.
sufflābilis , e (sufflo), atembar, anima, Prud. apoth. 838.
cōnsiliārius , a, um (consilium), beratend, Rat erteilend, ... ... 3. p. 150, 15 N.: homines, Gell. 18, 3, 5: anima, Apul. de dogm. Plat. 2, 15: fulgur u. fulmen, ...
dē-fervēfacio , fēcī, factum, ere, abkochen, absieden, fertig kochen, brassicam bene, Cato: aquam in aëneo, Vitr.: radicem in vino, Plin.: anima est aër defervefactus in pulmone, Varro fr.
gubernābilis , e (guberno), leitbar, sive anima est mundus sive corpus naturā gubernabile, etwas unter der Leitung der Natur stehendes Körperliches, Sen. nat. qu. 3, 29, 2.
ineffigiātus , a, um (in u. effigio), ungestaltet, fetus ineffigiatus informisque, Gell. 17, 10, 3: ineff. anima, Tert. de anim. 9.
in-dissolūbilis , e, unauflöslich, unauflösbar, I) eig ... ... . Tim. 32 B.: opera, ibid. 41 A.: nexus, ibid. 146: anima, ibid. 228. – v. Menschen, Cic. Tim. 40. Lact ...
aedificātōrius , a, um (aedifico), aufbauend, Tert. de anima 47: übtr., verbum aedif. mortis, den Tod bringendes, Tert. de carn. Christ. 17: aedif. iurgium, Hieron. in ep. ad Philem. 1, 1. – ...
super-mundiālis , e, überweltlich, überirdisch, Tert. de anima 18.
ago , ēgī, āctum, ere (griech. ἄγω, altind. ... ... eine Menge Belege), non agitur de vectigalibus, neque de sociorum iniuriis; libertas et anima nostra in dubio est, Sall.: id quod agitur, Plaut.: quasi istic mea ...
per (altindisch pári, ringsum, griech. περί), Praep. ... ... Cic.: membranas oculorum perlucidas fecit, ut per eas cerni posset, Cic.: per os anima exhalata, Ov. – b) durch = über, über... hin, entlang ...
aut , Coni. disiunct. (vgl. griech. αὖ, wieder ... ... oder... oder u.s.f., si (animus) deus aut anima aut ignis est, Cic.: oppidum validum prope siet aut mare aut ...
Buchempfehlung
1843 gelingt Fanny Lewald mit einem der ersten Frauenromane in deutscher Sprache der literarische Durchbruch. Die autobiografisch inspirierte Titelfigur Jenny Meier entscheidet sich im Spannungsfeld zwischen Liebe und religiöser Orthodoxie zunächst gegen die Liebe, um später tragisch eines besseren belehrt zu werden.
220 Seiten, 11.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro