1. possessio , ōnis, f. (possideo), I) der ... ... (civitatium) hereditariā ac iustā possessione excedere, Liv.: retinere possessionem arcis, Liv.: si ignis (Genit. subi.) prima possessio rerum fuit, wenn das F. zuerst die ...
alimentum , ī, n. (alo), gew. im Plur., die ... ... der Pflanzen, unam in stipem redigere alimenta, Plin.: des Feuers usw., ignis, ignium, Liv. u. Sen.: flammae, Ov.: concipit Iris aquas, ...
propinquo , āvī, ātum, āre (propinquus), I) intr. ... ... ): campos, Tac. ann. 12, 13. – β) v. Lebl.: ignis domui alcis propinquat, Tac. ann. 15, 39: turris praetoriae portae propinquans, ...
scintilla , ae, f. (vgl. ahd. scīnan, scheinen ... ... Plin.: cum saxis pastores saxa feribant, scintillam subito prosiluisse ferunt, Ov.: scintillam levem ignis inditam plumae folle fabrili ad caput fistulae imposito flando accenderunt, Liv.: parva saepe ...
ex-suscito , āvī, ātum, āre, I) emporheben, ... ... , Ov. fast. 5, 507: im Bilde, ne quando parvus hic ignis magnum incendium exsuscitet, entzünde, Liv. 21, 3, 6. – B ...
trāns-volo (trāvolo), āvī, ātum, āre, I) über ... ... .: eques transvolat in alteram partem, Liv.: arma travolarunt ad hostes, Plaut.: transvolat ignis, Lucr. 6, 349. – II) durch od. ...
corporeus , a, um (corpus), körperlich, I) ... ... II) am od. im Körper haftend, körperlich, ille corporeus (ignis), Cic. de nat. deor. 2, 41: res c., körperl. ...
cōnfector , ōris, m. (conficio), I) der Verfertiger ... ... , Vernichter, cardinum, Zerbrecher, Lucil. fr.: c. et consumptor omnium ignis, Cic.: c. ferarum, der Abtuer = Töter, Suet.
coniūnctio , ōnis, f. (coniungo), die Verbindung, ... ... innere übh.: a) lebl. Subjj.: α) im allg.: c. ignis et umoris, Varr. LL.: coniunctio confusioque naturae, Cic.: quaedam convenientia et ...
con-valēsco , valuī, ere, erstarken, I) im ... ... Col. – c) v. Feuer, hoch auflodern, postquam pestifer ignis convaluit, Ov.: illa flamma, quae magnā congerie convaluerat, Quint. – B) ...
1. contractus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... Pfad, Hor.: introitus contractiores, Cic.: Nilus contractior et exilior, Plin. pan.: ignis contractior, Lucr. – b) v. der Zeit, beschränkt ...
com-prehendo (zsgzg. com-prēndo) , prehendī (prēndī), ... ... 12, 1. p. 287, 24 D. – β) v. Feuer, ignis robora comprehendit, Verg.: quae (flamma) igni alita oppidanorum sepulcra comprehendit, Curt.: ...
nūtrīmentum , ī, n. (nutrio) = τροφειον (Gloss.), die ... ... Nahrung, I) eig.: A) die Nahrungsmittel, nutrimenta ignis, Brennstoffe, Val. Max. u. Iustin.: u. so ...
pūrgātōrius , a, um (purgator), reinigend, I) eig. (griech. καθαρτικός), medicamentum, Symm. epist. 6, ... ... , Augustin. de civ. dei 7, 7. p. 283, 2 D.: ignis, Fegfeuer, Augustin. enchir. 23.
cōnservātrīx , trīcis, f. (Femin. zu conservator), die ... ... , Corp. inscr. Lat. 14, 44: castae virgines, perpetui nutrices et conservatrices ignis, von den Vestalinnen, Arnob. 4, 35: Fortuna, Corp. inscr. ...
per-calefacio , ere, durchhitzen, nervorum labores reficere percalefaciendo exurendoque caloribus e corporibus umores vitiosos, Vitr. 8, 3, 4. – oft ... ... igni percalefacto cubiculo, Val. Max.: glebae ab sole percalefactae, Varro: ferrum ab ignis vapore percalefactum, Vitr.