dīlūcidē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... etc., Cornif. rhet.: ne rudibus Graecarum litterarum minus dil. appareat, quantus fuerit ille vir, Nep.: Compar., latius et dilucidius praecipere, quomodo etc., Cels. 2 ...
fervēsco , ere (ferveo), 1) siedend heiß werden, sieden, ... ... spuma, Plin.: fervescentium vulnerum exulcerationes, Firm. – bildl., est etiam calor ille animo, quem sumit, in ira cum fervescit et ex oculis micat acribus ardor ...
hortātus , ūs, m. (hortor), das Aufmuntern, Ermuntern ... ... .: hortatu L. Valerii Flacci... Romam demigravit, Nep.: suorum omnium hortatu, Caes.: ille monendo laudat et hortatu comprobat acta suo, Ov.: absol., multos laude ...
atābulus , ī, m., bei den Apuliern Name des brennend heißen ... ... 1, 5, 78 (dah. bei Gell. 2, 22, 25 Horatianus ille atabulus): Calaber at., Sidon. epist. 1, 5.
Laberius , a, um, Name einer röm. gens, aus ... ... Dav. Laberiānus , a, um, laberianisch, des Laberius, Laberianus ille versus, Sen. de ira 2, 11, 4.
cōnsilium , ī, n. (consulo), der Rat, ... ... Dichtern auch v. einer Pers., der Berater, Ratgeber, ille ferox hortator pugnae consiliumque fuit, Ov. trist. 4, 2, 32: ...
cōn-sequor , secūtus sum, sequī, beifolgen, d.i. ... ... Vell.: hunc Cethegum consecutus est aetate (der Zeit nach) Cato, Cic.: ille me in tribunatu liberorum iure praecessit, ego illum in praetura sum consecutus, Plin ...
dē-mōnstro , āvī, ātum, āre, nachweisen, auf ... ... – 2) prägn., den Weg zeigend führen, leiten, si equus ille decessit (gestorben ist), qui demonstrabat quadrigam, das der Leiter des Zuges ...
... vitis serpens multiplici lapsu et erratico, Cic.: ille (draco) multiplici nexu alas (aquilae) ligat, Plin. – c) ... ... , proteusartig, animus, Cic.: m. ingenium et tortuosum, Cic.: hāc ille (Catilina) tam variā multiplicique naturā, Cic. – / Akk. Plur ...
inter-dīco , dīxī, dictum, ere, I) untersagen, verbieten ... ... 7: philosophi urbe et Italiā interdicti sunt, Gell. 15, 11, 4: dives ille cibo interdicitur, Apul. flor. 23, p. 36, 11 Kr. – ...
conventus , ūs, m. (convenio), das Zusammenkommen ... ... Cic.: a conventu (Festversammlung) se remotum domi tenere, Nep.: scio, quid ille conventus (Zuhörerkreis) postulet, Cic.: ebenso dico extra conventum, Cic. ...
cōnsīdero , āvī, ātum, āre (con u. sidus, ... ... consideratur, Cic. – ε) absol., quom considero, Plaut. trin. 404: ille (ait) se considerare velle, Cic. ep. 10, 16, 1.
dis-simulo (dis-similo), āvī, ātum, āre, eig. ... ... – non diss. m. folg. quin u. Konj., me pervagatissimus ille versus dissimulare non sinit quin delecter, Cic. or. 147: dissimulari non posse ...
cōnsēnsus , ūs, m. (consentio), die Übereinstimmung, ... ... Tac. u. Val. Max.: grammaticorum, Quint.: eruditorum, Quint.: c. ille theatri, jener einstimmige Zuruf, Cic.: c. gentium omnium tacitus, Plin.: ...
inter-cēdo , cessī, cessum, ere, dazwischengehen od. ... ... , interfectus est C. Gracchus, Cic.: vix annus intercesserat ab hoc sermone, cum ille accusavit, Cic.: nullus dies temere intercessit, quo non ad eum scriberet, Nep ...
frequento , āvī, ātum, āre, I) (nach frequens no. I) = A) zahlreich anwesend machen, 1) übh., ... ... Cornif. rhet. – frequentata (esse) pavimenta ante Cimbricum (bellum) indicio est Lucilianus ille versus, Plin. 36, 185.
cothurnus (coturnus), ī, m. (κόθορ ... ... Vell.: veste purpureā et cothurnis regum tragicorum et coronā aureā utebatur, Iustin.: Tuditanus ille, qui cum palla et cothurnis nummos populo de rostris spargere solebat, Cic. ...
fēlīcitās , ātis, f. (felix), I) die Fruchtbarkeit ... ... felicitate, unter der seltenen Gunst der Zeiten, Tac.: perpetuā quādam felicitate usus ille excessit e vita, Cic. – Plur., incredibiles felicitates, Cic.: nimiae ...
2. cōnsultor , ōris, m. (consulo), I) der ... ... Iug. 64, 5. Nipperd. Tac. ann. 6, 10 extr.), gravis ille consultor utilitatis alienae, Lact.: malum consilium consultori est pessimum (nach Hesiods: ...
maritimus u. maritumus , a, um (mare), ... ... praedo, Seeräuber, Cic. u. (Ggstz. praedo terrester) Liv.: maritimus ille et navalis hostis, der zur See und zu Schiffe kommt, Cic.: ...
Buchempfehlung
Die zentralen Themen des zwischen 1842 und 1861 entstandenen Erzählzyklus sind auf anschauliche Konstellationen zugespitze Konflikte in der idyllischen Harmonie des einfachen Landlebens. Auerbachs Dorfgeschichten sind schon bei Erscheinen ein großer Erfolg und finden zahlreiche Nachahmungen.
554 Seiten, 24.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro