prō-mereo , uī, itum, ēre, u. prōmereor , ... ... machen, im üblen Sinne = etwas verschulden, sich zuziehen, nam retineri nequeo, quin dicam ea quae promeres, Plaut.: verum enim quando promeruit ...
Tarpēius , a, um, ein röm. Familienbeiname. Bekannt sind ... ... Ampel.: u. so arces, Ov.: sedes, Verg.: viae, Rutil. Nam.: pater, der kapitolin. Jupiter, Prop.: fulmina, des kapitolin. Jupiter ...
per-coquo , coxī, coctum, ere, durchkochen, I) ... ... reif machen, mora percoquit uvas, Ov.: sol percoquit fructus, Sen.: nam et sic facilius insolatur humus et fructus percoquitur, Colum.: pingues terrenique colles... ...
prae-lūdo , lūsī, ere, vorspielen, ein Vorspiel machen od ... ... . descr. orb. 1366: pugnam glebis, sich zum Kampfe vorbereiten, Rutil. Nam. 1, 257. – II) übtr., m. Dat., sperata mundo ...
cordātus , a, um (cor), mit Sinn –, mit Verstand ... ... . 5, 3. p. 126, 37. – b) v. Lebl.: nam (fratris tui oratio) et ornata fuit et cordata, Fronto ad M. Caes ...
Caprāria , ae, f. (capra), I) Insel nahe der ... ... . 3, 81. Mela 2, 7, 19 (2. § 122). Rut. Nam. 1, 439. Mart. Cap. 6. § 644: Form Caprasia, ...
causālis , e (causa), I) zur Ursache gehörig, ... ... gramm. t. t.) coniunctiones, die den Grund des Vorhergehenden anschließen (wie nam, enim, itaque), Gramm. – b) Anlaß zur Krankheit ...
quo-usque , Adv., I) im Raume, wie weit ... ... 5, 63. – II) in der Zeit, wie lange, nam quousque? Li. Usque ad mortem volo, Plaut.: quousque tandem abutere, Catilina, ...
refectio , ōnis, f. (reficio), I) die Wiederherstellung ... ... ., Quint. u.a.: ref. laborum (von den Anstrengungen), Amm.: nam et somnus refectioni necessarius est, Sen. – Plur. bei Plin. pan ...
dē-pāscor , pāstus sum, pāscī, abweiden, abfressen, verzehren, ... ... 3, 458: d. aurea dicta tuis ex chartis, Lucr. 3, 10: nam etiam post annum istorum lignorum rogum flamma depascitur, Firm. de err. 27, ...
Briar eu s , eī, m. (Βριαρεύς = der Furchtbare), von den Menschen Aegaeon (s ... ... briarëisch, turba, Claud. rapt. Proserp. 3, 188: praeda, Rutil. Nam. 1, 6, 3.
2. prae-lego , lēgī, lēctum, ere, I) erklärend vorlesen, auctores, Quint.: Vergilium, Gell.: pueris quae maxime ingenium alant praelegenda ... ... , 79: Campaniam, Tac. ann. 6, 1: Alsia praelegitur tellus, Rutil. Nam. 1, 223.
cōn-stituo , stituī, stitūtum, ere (con u. statuo), ... ... praesto essent, Cic. – m. folg. Acc. u. Infin., nam constitui cum quodam hospite me esse illum conventuram, Ter.: et is hodie venturum ...
polliceor , citus sum, ērī (por = pro u. liceor ... ... ne polliceres, quod datum est, Varro sat. Men. 41: Passiv, nam ut aliis plerumque obvenienti magistratu ob metum statuae polliceantur (= επαγγελθῶσιν), Metell. Numid ...
prōvincia , ae, f. (*prōviōn, Herr, zu gotisch frauja ... ... Volk, cum ambo consules Apuliam provinciam obtinerent, Liv.: Sicinio Volsci, Aquilio Hernici (nam hi quoque in armis erant) provincia evenit, Liv. – v. Kommando ...
calefacio u. synk. calfacio (mit Umlaut calficio ... ... Cels.: magis calefacit adeps, si vetus est Cels. – m. Acc., nam ferme convenit, vinum, ub potum est, calefacere corpora, Gell.: malagma lateris ...
persevēro , āvi, ātum, āre, I) intr. bei etw. ... ... bleiben, in quibusdam perseverat tenuis pituitae cursus, Cels. 6, 6, 16: nam et tremor terrae perseverabat, Plin. ep. 6, 20, 19: dignitas tribunorum ...
audientia , ae, f. (audio), der Umstand, daß jmd. ... ... ipsa sibi audientiam diserti senis compta et mitis oratio, Cic. de sen. 28: nam nonnulli, quom illud meditati ediderunt, sic ad reliqua transeunt, ut audientiam fieri ...
1. prōcessus , ūs, m. (procedo), das Vorwärts ... ... . de ben. 3, 29, 3 (4): pelagi, Flut, Rutil. Nam. 1, 439. – B) prägn., das Vortreten, Vorragen ...
symplēgas , adis od. ados, Akk. Plur. adas, f. (συμπληγάς), zusammenschlagend, ... ... . epigr. 108, 8. – II) die Zusammenfügung, Rutil. Nam. 1, 461.
Buchempfehlung
Inspiriert von den Kupferstichen von Jacques Callot schreibt E. T. A. Hoffmann die Geschichte des wenig talentierten Schauspielers Giglio der die seltsame Prinzessin Brambilla zu lieben glaubt.
110 Seiten, 4.40 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro