per-amīcus , a, um, sehr befreundet, quae, (gentes barbarae) sibi mutuo peramicae sunt Auct. itin. Alex. 22 (56).
per-crucio , āre, sehr quälen, hoc est quod percrucior, worüber ich mich abängstige, Plaut. Bacch. 1099.
per-fīdēns , entis, sich sehr verlassend auf usw., arte pugnandi, Aur. Vict. de Caes. 17, 5 zw.
per-effluo , ere, verfließen = dahinfahren (verloren gehen), bildl. v. Pers., Vulg. epist. ad Hebr. 2, 1.
per-dulcis , e, sehr süß, Lucr. 4, 633: übtr., coniugi suo perdulcissimo, Reines, inscr. cl. 20. no. 150.
per-amplus , a, um, sehr weit an Umfang, sehr groß, simulacrum, signum, Cic. Verr. 4, 109 u. 110.
per-dīvido , dīvīsī, ere, austeilen, terram meam, Itala (Weing.) Ioël 3, 2.
per-āridus , a, um, sehr trocken, sehr dürr, frons populnea, Cato: solum, fenum, Colum.
perflētus , a, um (per u. fleo), verweint, diutino usu perfleta, Apul. met. 2, 24.
per-beātus , a, um, sehr glücklich, Cic. de or. 1, 1.
per-anceps , cipitis, sehr bedenklich, Amm. 29, 5, 36.
per-dignus , a, um, sehr würdig, tuā amicitiā homo, Cic. ep. 13, 6, 4.
per-flōreo , ēre, über und über blühen, Prisc. perieg. 1026.
per-colopo , āre (per u. colaphus), abohrfeigen, Petron. 44, 5.
per-cautus , a, um, sehr vorsichtig, Cic. ad Q. fr. 1, 1, 6. § 18.
percernis , e (per u. cerno), leicht sichtbar, Corp. inscr. Lat. 12, 1329.
per-crībro , āre, durchsieben, Scrib. Larg. 87 u.a.
per-dēnsus , a, um, sehr dicht, Colum. 3, 12, 2.
pēiiūrius , s. per-iūrus /.
percolapo , s. per-colopo.