tepidus , a, um (tepeo), lau (Ggstz. ... ... tepidissimum, Plin. ep.: inter utrumque (frigidum et calidum) tepidum est, Sen.: quia tepidus es et nec frigidus nec calidus, incipiam te emovere ex ore meo, ...
vīcīnor , āri (vicinus), benachbart-, nahe sein, a) ... ... . chron. 2, 14, 71. – bildl., nahe kommen, quia vicinaretur innocentiae festinata correctio, Sidon. epist. 6, 9, 1.
nīdulus , ī, m. (Demin. v. nidus), ein ... ... im Nest, Amm. 22, 15, 25. – bildl., opuscula mea, quia plurima evolaverunt de nidulo suo, Hieron. epist. 47, 3. – II) ...
dē-curto , (āvī), ātum, āre, verkürzen, stutzen ... ... illi nasumque abscidisses, Sen. de ira 3, 17, 3: curtos Iudaeos dixit, quia virile membrum velut decurtatum habent recisā inde pelliculā, Porphyr. Hor. sat. 1 ...
aquōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (aqua), voll Wasser, wasserreich, ager, ... ... ager aquosior, Plin.: ver aquosius, regenreicher, Sen.: locus aquosissimus, Cato: quia fere aquosissima sunt quaecumque umbrosissima, Sen.
... . – u. im üblen Sinne, quia quod infusum est (das Klistier) alvo continetur, Cels. – ... ... , 10, 1. – v. lebl. Subjj., rogo ut veniat, quia me recens adhuc luctus limine contineret, Plin. ep.: u. (im ...
cōn-sisto , stitī, ere, sich beistellen, d.i. ... ... nulla in re consistere umquam sum passus, Cic. – v. Prozesse selbst, quia magistratus aliquis reperiebatur, apud quem Alfeni causa consisteret, Cic. Quinct. 71. ...
con-verto (vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, ... ... Cic.: carmina Arati ea, quae a te admodum adulescentulo conversa ita me delectant, quia Latina sunt, ut etc., Cic. – / Parag. Infin. convertier, ...
com-mitto , mīsī, missum, ere, zusammenlassen, zusammenbringen, ... ... ), Liv.: maria, Curt.: duas noctes, Ov.: plagarum orae committuntur, Cels.: quia vehementer rursus se commiserunt (orae ossis), Cels. – influentem urbi Tiberinum ( ...
cor-rumpo , rūpī, ruptum, ere (con u. rumpo), ... ... corrumpi equos in insula inclusos, Liv.; vgl. corrupti equi macie, Caes.: quia corruptos nuper viderat boves, Phaedr. b) dem Laute, der Aussprache ...
com-primo , pressī, pressum, ere (com u. premo), ... ... vocem atque orationem, Plaut.: plausus ipse admiratione compressus est et fortasse eo praetermissus, quia etc., Cic. – u. als milit. t.t., cuius adventus ...
dē-scendo , scendi, scēnsum, ere (de u. scando), ... ... aequum, Ov. – d) v. Bergen, Gebäuden, sich senken, quia montis altitudo descendit, Sen.: theatrum ingentibus rimis descendit et hiat, Plin. ep ...
con-curro , currī ( selten cucurrī), cursum, ere, ... ... u. so os coit atque concurrit, Quint. 10, 7, 8. – quia si ita diceretur, obscenius concurrerent litterae ( nämlich cum nobis wie cunno ...
co-alēsco , coaluī, coalitum, ere (com u. alesco), ... ... od. zu was? durch in m. Akk., quia subiecta sibi vocalis in unum sonum coalescere et confundi nequiret, Quint. 1, ...
in-certus , a, um, ungewiß (Ggstz. ... ... Romanis fecit, Liv. 8, 17, 10: cofessus est quidem, sed incertum utrum quia verum erat, an quia graviora metuebat, si negasset, Plin. ep.: u. im Abl. absol., ...
arbitror , ātus sum, ārī (arbiter), I) den Beobachter, ... ... Sen. exc. contr. 3. pr. § 13: is qui defuit committit, quia per eum factum est, quo minus arbitretur, Ulp. dig. 4, 8, ...
barbarus , a, um (βάρβαρο ... ... eritque, Liv.: u. im Ggstz. zu Pontus, barbarus hic ego sum, quia non intellegor ulli, Ov. – β) für phrygisch, carmen ...
dē-linquo , līquī, lictum, ere, I) v. tr. ... ... ut nihil a me adhuc delictum putem, Cic. – mit andern Objekten, quia maiora in defectione deliquerant, Liv. 26, 12, 6: damnatusque flagitiorum, quae ...
col-lābor , lāpsus sum, lābi (con u. labor), ... ... Abl., ossa morbo collapsa, Verg.: lurore et illuvie paene collapsa membra, Apul.: quia senectute urinae iter collapsum est, eingesunken, verengert ist, Cels. – b ...
quam-quam , Coni., wenn auch noch so, deutsch ... ... einem Adi. od. Partic.: bellum atque arma, quamquam vobis invisa, tamen quia Lepido placent, sumenda sunt, Sall. hist. fr. 1, 48, 2 ...
Buchempfehlung
Karls gealterte Jugendfreundin Helene, die zwischenzeitlich steinreich verwitwet ist, schreibt ihm vom Tod des gemeinsamen Jugendfreundes Velten. Sie treffen sich und erinnern sich - auf auf Veltens Sterbebett sitzend - lange vergangener Tage.
150 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro