latebra , ae, f. (lateo), I) das Verstecktsein ... ... coniecisti (beim Disputieren), Cic.: eo mirandum est magis nullam ne in tabellae quidem latebra fuisse absconditam malevolentiam, quae te impugnare auderet, daß selbst unter dem ...
ob-sīgno , āvī, ātum, āre, I) besiegeln, ... ... u. entzogen werden könne), Cic. Pis. 69. – u. tu quidem tabellis obsignatis agis mecum et testificaris, quid dixerim aliquando aut scripserim, du ...
invītus , a, um, I) wider Willen, ungern, ... ... ut etc., Cic.: non invitus feci, ut etc., Cic.: nam delectus adhuc quidem invitorum est et a pugna abhorrentium, Cic.: invito et repugnanti (unwillkürlich) ...
dē-clāmo , āvī, ātum, āre, I) laut aufsagen, ... ... non ingenii acuendi causā, Cic.: mit Dat. (wem?), declamavit non quidem populo (vor dem Publikum), sed egregie, Sen. contr. 10. praef ...
ap-probo (ad-probo), āvī, ātum, āre, I) ... ... hominem etc., wir haben, so Gott will, einen usw., Cic.: id quidem, inquit, di approbent! Curt.: dis hominibusque approbantibus, Cic. – II) ...
corusco , āre (verwandt mit κορύσσω), I) mit den ... ... tonabit), Vulg. 4. Esdr. 16, 10: hoc dicitur coruscare et ordine quidem tonare prius oportet quam coruscare, Apul. de mund. 15, in. – ...
meritum , ī, n. (mereo), I) der Verdienst ... ... Verschulden, die Verschuldung, merito populi Romani, Caes.: non meo quidem mehercules merito, Vatin. in Cic. ep.: nullo meo merito, Cic.: ...
audītio , ōnis, f. (audio), das Hören, ... ... 7: levem auditionem habere pro re comperta, Caes.: Romam cum venissem ne levissimam quidem auditionem de ea re accepi, Cael. in Cic. ep.: Plur., ...
marītus , a, um (mas), I) adi. ehelich, ... ... , Ov. – scherzh., A. Pulchra edepol dos pecuniast. P. Quae quidem pol non maritast, ja, aber nur nicht mit einer Frau verbunden (nur ...
concors , dis, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... adulescentes optimae, bene concordes cum viris, Afran. com. fr.: ne secum ipse quidem c., Liv. – od. m. bl. Dat. (mit), ...
factito , āvī, ātum, āre (Frequ. v. facio), ... ... (quod) in adulescentia, Plaut.: verba compone et quasi coagmenta, quod ne Graeci quidem veteres factitaverunt, Cic.: simulacra ex ea arbore, Plin.: versus, Hor.: versus ...
cubitum , ī, n. u. cubitus , ī, m. (κύβιτον, cubo), I) ... ... nullum procedere, Cic. ad Att. 13, 12, 3: cursitare ac ne cubiti quidem mensuram progredi, Suet. Tib. 38.
gallīna , ae, f. (1. gallus), die Henne ... ... an, obsecro hercle, habent quas gallinae manus? nam has (litteras) quidem gallina scripsit (vgl. unser »Krähenfüße«), Plaut. Pseud. 29 sq.: ...
pūtēsco (pūtīsco), tuī, ere (puteo), in Verwesung ... ... 5, 38: cur Aiax putescit, Hor. sat. 2, 3, 194: Theodori quidem nihil interest, humine an sublime putescat, Cic. Tusc. 1, 102. ...
ē-vigilo , āvī, ātum, āre, I) intr.: A) ... ... = tätig sein, in quo evigilaverunt curae et cogitationes meae, si quidem nihil peperi tale? warum habe ich in Sorgen u. Nachdenken meine Nächte ...
quō-modo , Adv., auf welche Weise (Art), wie, ... ... ! Cic. – II) relat.: haec negotia, qu. se habeant, ne epistulā quidem narrare audeo, Cic.: am Anfange des Satzes, quomodo et ipsum et ...
ad-umbro , āvī, ātum, āre, I) beschatten, ... ... im allgemeinen schildern, skizzieren, andeuten, fictos luctus dicendo, Cic.: ne ementiendo quidem posse auctorem adumbrare meliorem, Cic.: litteras inanes vanā spe libertatis adumbratas esse, ...
callidē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... c. nosse alqam, Plaut.: Si. Hoc intellextin? an nondum etiam ne hoc quidem? Dav. Immo callide, Ter.: Dem. Hoc facito. Syr. Recte sane. ...
per-inde , Adv., ebenso, auf gleiche Weise, Cic ... ... , crure sinistro non p. valebat (sc. ac dextro), Suet.: ne mortuo quidem p. affectus est (sc. ut oportebat), Suet. – Über den Gebrauch ...
cānēsco , nuī, ere (Inchoat. v. caneo), grau ... ... 8: v. Gedichten als Geisteskindern, ac ne carmen (die Poesie) quidem sani coloris enituit, sed omnia quasi eodem cibo pasta non potuerunt usque ad ...
Buchempfehlung
Zwei satirische Erzählungen über menschliche Schwächen.
76 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro