familia , ae ( auch as, nach ... ... I) eig.: a) als Gesinde eines Hausherrn: neque dubium est, quin, si ad rem iudicandam verbo ducimur, non re, familiam intellegamus, quae constet ex servis pluribus; quin unus homo familia non sit (verbum certe hoc non modo postulat, sed ...
tābēsco , tābuī, ere (Inchoat. zu tabeo), allmählich ... ... .r. 88, 1. Cels. 6, 15. p. 252, 15 D.: quin (corpus) in taetro tabescat odore, Lucr. 3, 579: qui vivorum corpora ...
... – u. non cunctor m. folg. quin u. Konj., non cunctandum existimavit, quin pugnā decertaret, Caes.: neque cunctatur, quin primas praefecturas corripiat, Tac.: consuli nihil cunctandum visum, quin Lilybaeum classe peteret, Liv. – / cunctor passiv u. zwar unpers ...
obtineo (optineo), tinuī, tentum, ēre (ob u. teneo ... ... . Caes. 23, 1: u. obtinere non potuit m. folg. quin u. Konj., Suet. Tib. 31, 1, – m. folg ...
... aegre retineor m. folg. quin u. Konj., retineri nequeo, quin dicam ea quae promeres, Plaut ... ... tormento non retineri potuit ferreo, quin reciperet se huc esum, Plaut.: retineri non poterant, quin in nostros tela conicerent, Caes.: aegre sunt retenti, quin oppidum irrumperent, Caes. – 2) etw. zurückbehalten, ...
1. dē-pello , pulī, pulsum, ere, ... ... , Cic.: alqd dictis, abweisen, ableugnen, Lucr.: nec depelli dictis, quin etc., abgehalten werden, Plaut.: alqm depellere nequire, quin etc., abhalten, abwehren, Tac.: di depellentes, i.e. averrunci, ...
im-pedio , īvī u. iī, ītum, ... ... 31, 2 u. 41, 15, 9. – m. folg. quin u. Konj., ne quid impediare, quin etc., Cornif. rhet. 3, 1. – nihil impedit m. folg ...
... amplius resisti iam apud eos poterat m. folg. quin u. Konj., Dict. 2, 12 ... ... Vict. de vir. ill. 75, 6). – m. folg. quin u. Konj., vix deorum opibus, quin obruatur Romana res, resisti potest, Liv. 4, 43, 11: cui ...
ōtiōsus , a, um (otium), reich an Muße, ... ... sorglos, unbesorgt, unbekümmert, animo otioso esse, Ter. u. Gell.: quin tu otiosus es, Ter.: quid otiosius quiete animi, quid irā laboriosius, Sen ...
1. prōrsus (altlat. prossus, prōsus), Adv. (pro ... ... ), inquit, Cic.: nullo modo prorsus assentior, Cic.: nullo modo potest fieri prorsus quin dos detur virgini, Plaut. (vgl. Schömann, Cic. de nat. ...
ef-fugio , fūgī, fugitūrus, ere (ex ... ... odium, Caes.: iudicium (dem Strafgericht), Petron. – m. folg. quin u. Konj., numquam hodie effugies, quin meā manu moriare, Naev. tr. 15. – m. folg. ...
ac-cingo (ad-cingo), cinxī, cīnctum, ere, angürten, ... ... mache mich ans Werk, Ter.: accingere, mache dich darauf gefaßt, Ter.: quin accingeris? nein, raffe dich vielmehr auf! Liv.: accingi ad consulatum, ...
offīrmo , āvī, ātum, āre (ob u. firmo), I ... ... pater adversum nos, wenn der V. darauf besteht, Plaut. Stich. 68: quin tu animo offirmas, warum bist du in deinem Sinne nicht fest, warum ...
gaudium , iī, n. (gaudeo), die innere Freude ... ... .: alqm tanto gaudio afficere, quanto etc., Liv.: tacitum continere gaudium non potuerunt, quin etc., Liv. 30, 17, 5. – Plur. gaudia, bes ...
... Ter. u. Liv.: ecquis fuit quin lacrimaret? Cic.: discunt lacrimare decenter, quoque volunt plorant tempore quoque modo, ... ... der Phrygierverehelichung weinend, Verg. (aber Nep. Alc. 6, 4 quin eius casui illacrimarit). – Partiz. lacrimandus, beweinenswert, Stat ...
dē-sisto , stitī, stitum, ere, sich von etw. hinwegstellen ... ... Liv.: ingenium desiste requirere nostrum, Ov. – non des. m. folg. quin u. Konj., Plaut. u. Vatin. in Cic. ep ...
... m. folg. ne od. quin od. guo minus u. Konj., manu suos inhibens, ne ... ... remollitum, quo minus... in praecipitium propelleret, Suet.: inhiberi nullo modo potuit, quin decimare velle perseveraret, Suet.: nec tamen potuit inhibere, quo minus (statuae ...
an-quīro , quīsīvī, quīsītum, ere (an u. quaero), ... ... possit, anquiritur, Cic.: an factum sit, anquiritur, Apul.: nec diu anquirendum, quin Agrippina claritudine generis anteiret, es sei nicht erst noch lange zu untersuchen, ...
ex-clāmo , āvī, ātum, āre, I) intr. aus ... ... Cael. Aur. – b) mit einem Objektsatze in direkter Rede: non possum quin exclamem: euge euge, Lysiteles! Plaut.: mihi libet exclamare: pro Deum etc., ...
in-iungo , iūnxī, iūnctum, ere, I) hineinfügen, ... ... neues Geschäft auf, Plin. pan.: nec sibi ullius rei moram necessitatemque iniungebat, quin etc., ließ sich durch nichts, selbst wenn es die Notwendigkeit einer Sache ...
Buchempfehlung
Die schöne Böhmin Bozena steht als Magd in den Diensten eines wohlhabenden Weinhändlers und kümmert sich um dessen Tochter Rosa. Eine kleine Verfehlung hat tragische Folgen, die Bozena erhobenen Hauptes trägt.
162 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro