properus , a, um, eilig, sich beeilend, schleunig, hurtig ... ... vindictae, Tac.: potentiae, Tac. – mit folg. Dat. comm., sibi quisque properus, in Eile auf seine Rettung bedacht, Tac. ann. 1, ...
cōn-stituo , stituī, stitūtum, ere (con u. statuo), ... ... die Pers., viri sapientes et bene naturā constituti, Cic. Sest. 137: quotus quisque philosophorum invenitur, qui sit ita moratus, ita animo ac vitā constitutus, ut ...
dē-mōnstro , āvī, ātum, āre, nachweisen, auf ... ... vobis alio loco, ut se habeat res, demonstrabitur, Cic.: non consul etiam ubi quisque remanere, quo transgredi debeat, non tantum sollemnibus verbis, sed manu gestuque demonstrat? ...
1. cōn-spicio , spēxī, spectum, ere (con u. ... ... v. Pers., vehi per urbem, conspici velle, Cic.: sic se quisque conspici, dum tale facinus faceret, properabat, Sall.: maxime conspectus est ipse curru ...
multiplex , plicis, Abl. immer plicī, Genet. Plur. ... ... , vielfach od. vielmal mehr, gratius id fore laetiusque quod quisque suā manu ex hoste captum domum rettulerit, quam si multiplex alterius arbitrio accipiat, ...
il-lūstris , e (in u. lustro), im Lichte ... ... , Q. Cic.: equites et divitiis et genere ill., Liv.: de antiquis illustrissimus quisque pastor erat, Varro. – b) dem Rufe nach, bekannt, ...
prae-video , vīdī, vīsum, ēre, I) schon zuvor ... ... utilitate peiora legissent, Tac. ann. 12, 63. – b) geistig: quisque quasi fortissimum amplectitur, cum ab alio dictum est quod ipse praevidit, was ...
co-honesto , āvī, ātum, āre, zu Ehren bringen ... ... reliquum fortuna fecerit, id cohonestent virtute, Liv. – auch äußerlich, pro se quisque cum corona clarum conestat (synk. = cohonestat) caput, Acc. tr. ...
modulātio , ōnis, f. (modulor), I) das proportionierte ... ... Vitr.: quas (explicationes Fusci) nemo nostrûm non alius aliā inclinatione vocis velut suā quisque modulatione cantabat, Sen. suas. 2, 10.
uter-libet , utra-libet, utrum-libet, wer von beiden ... ... elige, wähle, was du willst, Cic. Quinct. 81: utrumlibet de his quisque sentiat, Augustin. de civ. dei 19, 13. – II) indefin.: ...
probrōsus , a, um (probrum), I) beschimpfend, schimpflich, schändlich, schmachvoll, crimen, Cic.: ruinae, Hor.: carmen, ... ... , zu allen Arten von Lastern geneigt, Suet.: vitā probrosus, Tac.: probrosior quisque, Aur. Vict.: probrosissima mulier, Lampr.
plācābilis , e (placo), I) leicht zu beruhigen, -zu ... ... quam animum praetoris atque hospitis, Cic.: sacris placabilis (est) ira, Ov.: quo quisque maior, magis est placabilis irae, Ov. – m. ad u. ...
ingeniōsus , a, um (ingenium), I) von guter Art, ... ... ad alqd, Ov.: in alqa re, Plin. u. Mart.: quo quisque est sollertior et ingeniosior, Cic.: homo ingeniosissimus, Cic. – übtr., ...
inveterāsco , āvi, āscere (invetero), alt werden, I) ... ... in Gallia moleste ferebant, Caes. b. G. 2, 1, 3: quibus quisque in locis miles inveteraverit, Caes. b. c. 1, 44, 3.