popellus , ī, m. (Demin. v. populus), das Völkchen, gemeine Volk, Hor. ep. 1, 7, 65. Pers. 4, 15 u. 6, 50.
hippopērae , ārum, f. (ἱπποπηραι), der Mantelsack eines Reiters, Sen. ep. 87, 9.
ἀπο-πέτομαι , (s. πέτομαι ), wegfliegen, ἀποπέτου Ar. Av . 1369; ἀποπετήσομαι Pax 1126; Sp ., wie Plut. adv. St . 28 ἀποπετόμενοι ; vgl. ἀφίπταμαι .
... . ihm den Schlag gab, der Pope (verschieden vom cultrarius, dem Opferstecher, der das geschlagene Tier ... ... Suet. Cal. 32), Cic. u.a. – v. Schmerbauch solcher Popen übtr., popa venter, fetter Wanst, Pers. 6, 74. ...
ὑπο-πίνω (s. ... ... Xen. Cyr . 8, 4,9; Ar. Av . 497; ὑποπεπωκυῖα Lys . 395, wo der Schol . es durch μεϑύσκεσϑαι erkl.; ἤδη γὰρ ὑποπεπωκὼς ἔτυχεν , er war schon etwas angetrunken, Xen. An . 7, ...
ἀρτο-κοπέω , Brot backen, Bäcker sein, Poll . 7, 21 aus Phryn. com . Vgl. ἀρτοποπεῖν .
ἀπο-θυννίζω , zu den Thunfischen schicken, dah. als ganz dumm u. einfältig verstoßen, Luc. Iup. trag . 25, nach Suid . ἀποπέμπομαι . Vgl. ϑυννώδης .
κατα-στατήρ , ῆρος, ὁ , od. καταστατήρια , erkl. Hesych . ἀποπεμπτήρια .
ἐξ-απο-πέμπω u. ἐξ-απο-πνέω , verstärkt für ἀποπέμπω, ἀποπνέω , Tzetz .
ἀπο-πνευματίζω , aushauchen, ausdünsten; = ἀποπέρδω , Schol. Ar. Pax 891.
ῥωπο-στωμυλήθρα , ἡ , s. ῥωποπερπερήϑρας .
... , sich für überwunden erklären; auch von der Fügsamkeit des Schmeichlers, ὑποπεσὼν τὸν δεσπότην Ar. Equ . 47; ὑποπίπvει δὲ τοῐς ... ... . 45, 65, was §. 63 anschaulicher geschildert wird: ἴσα βαίνων ἐβάδιζεν ὑποπεπτωκὼς ἐκείνῳ , er ging aus Ehrerbietung immer einen ...
cauda , ae, f. (vgl. litauisch kutas, Schopf), ... ... atque ritu adulantium canum movere (v. einem Löwen), Gell. – caudam iactare popello, dem Volke hündisch schmeicheln, Pers. 4, 15: caudam trahere, ...
tunica , ae, f. (wie griech. χιτών aus dem ... ... , sowie die Sklaven trugen nur die Tunika, dah. tunicatus populus od. popellus = ärmere Volksklasse, s. tunicātus. – Sprichw., tunica propior palliost ...
re-tracto (retrecto), āvī, ātum, āre, I) wieder ... ... . gehen, quid retractas? Verg.: nullo retractante, Liv.: sive retractabis, sive poperabis, Cic.: humi se abiecit et retrectans elevatus est, Capit.: quod retractantem ...
tunicātus , a, um (tunica), I) (bloß) mit ... ... die Tunika (ohne Toga) ist, tunicatus populus, Tac. dial., od. popellus, Hor.: so auch subst. Plur. tunicati, Cic. de lege agr ...
οὖρος , ὁ (ΟΡ, ὄρνυμι , nicht mit Coray ... ... ταῦτα μὲν ῥείτω κατ' οὖρον , vgl. 812. – Seltener in Prosa; ἀπόπεμπε κατ' οὖρον , Her . 4, 163, im Orakel; Xen. ...
Buchempfehlung
Das 1900 entstandene Schauspiel zeichnet das Leben der drei Schwestern Olga, Mascha und Irina nach, die nach dem Tode des Vaters gemeinsam mit ihrem Bruder Andrej in der russischen Provinz leben. Natascha, die Frau Andrejs, drängt die Schwestern nach und nach aus dem eigenen Hause.
64 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro