Aeacidēius , - cidēs , - cidīnus , - cius , s. Aeacus.
... 194 u.ö.: Voc. Aeacide, Ov. her. 3, 87 u. 8, 7, od. Aeacida, Enn. ann. 186: Gen. Plur. Aeacidarum, Enn. ann. 187, u. Aeacidum, Sil. 15, 292. Val. Flacc. 5 ...
bellipotēns , tis (bellum u. potens), kriegsmächtig, mächtig im Kriege, Aeacidae, Enn. fr.: Diva, Pallas, Stat.: princeps, Orest. tr. 28.: u. subst., Bellipotēns = Mars, Verg. u.a.
... ) im Jonischen Meere, Plin. u. Tibull. – B) Phaeācis , idis, f. (Φαιακίς), ... ... ein Gedicht auf des Ulixes Aufenthalt in Phäakia, Ov. – C) Phaeācius , a, um (Φαιάκι ...
1. genus , eris, n. (geno = gigno, vgl. ... ... Stammeltern, Ahnen, Cic.: genus Aemilium, Verg., Cilnium, Fabium, Liv.: g. Aeaci, Hor.: g. Corneliorum, Suet.: genere regio natum esse, Cic.: equestri, ...
Pyrrhus (Pyrrus), i, m. (Πύῤῥο ... ... II) König von Epirus, Feind der Römer, wegen seiner Abstammung von Achilles Aeacides gen. (vgl. Aeacides no. d unter Aeacus), Iustin. 25, 3 sqq. Cic. de ...
praeceptor , ōris, m. (praecipio), I) der Vorausnehmer ... ... virtutis, Colum.: educator praeceptorque (Neronis), Tac.: pr. domesticus, Quint.: Aeacidae pr. Chiron, Ov.: pr. philosophiae, Nep.: pr. rhetorīcae, Suet.: ...