ex-seco (exsico, execo, exico), secuī, sectum, āre, I) herausschneiden, ausschneiden, weg-, abschneiden, ... ... ) aufschneiden, vivae mulieris ventrem, Amm. 29, 2, 17: exsecto ventre extrahi od. edi (v. ...
re-seco , secuī, sectum, āre, abschneiden, I) eig.: linguam, ... ... im Bilde), de vivo aliquid resecare (im Bilde), s. vīvusno. I, B. – II) ... ... = nicht Raum geben, Hor. – / Perf. resecavit, Augustin. serm. 27 in. (Mai). Symm. epist. ...
1. īn-seco , secuī, sectum, āre, I) einschneiden in usw., ... ... H. machen, Liv.: folia insecta pectinum modo, Plin. – Partiz. subst., īnsecta, ōrum, n., Kerbtiere, Insekten, Plin. 11, ...
2. īnseco (īnsequo) = ενέπω, archaist., ... ... II, 86, 53, aber insece, Enn. ann. 326 u. Liv. Andr. Odyss. ... ... : insexit, Enn. fr. inc. 36: Partiz. Fut. Pass. insecenda, Cato fr., s. Gell. ...
dē-seco , secuī, sectum, āre, abschneiden, abhauen, herbas, Caes.: aures, ... ... / vulg. Perf.-Formen, desecavit, Cassiod. compl. in apocal. 21: desecarunt, Rufin. homil. Orig. in levit. 1, 1.
psecas , adis, f. (ψεκάς, ... ... u. 494: so auch psecade natus, Cael. in Cic. ep. 8, 15, 2 (Müller liest psacade). – II) Psecas, adis, f., Name einer Nymphe ...
obsecro (opsecro), āvī, ātum, āre (ob u ... ... der tausend! um Himmels willen! obsecro, quem video? Ter.: obsecro, an is est? ... ... , quid agit? Cic.: ubi est? obsecro vos, Liv.: sed, obsecro te, ita venusta habeantur ista ...
prō-seco (altlat, prōsico), secuī, sectum, āre, vorn abschneiden, I) im allg.: ... ... LL. 5, 110; u. Plur. prosecta, Ov. u.a. = prosiciae, w. s. – ... ... Parag. Infin. prosicarier, Plaut. Poen. 456. – Partiz. prosecatus, Paul. ex Fest. ...
dis-seco , secuī, sectum, āre, zerschneiden, zerhauen, aufschneiden, mures, Plin. ... ... pinguem hominem medio ventre, Lampr. Commod. 10, 5 (wo Jordan dissecuit, Peter mit cod. C dissicuit): ancipiti ferro sua brachia, Apul ...
assecla (adsecla) u. assecula (adsecula), ae, m. (assequor), der Nachgänger, ... ... potentissimorum contumaciam non tuli, ferrem huius asseculae, Cic.: vos humili asseculae, vos indulgebitis umquam cultori, Iuven.: asseclam esse praetoris, im ...
per-seco , secuī, sectum, āre, I) völlig auf - od. ausschneiden, operieren ... ... durchschneiden, übtr., quo altius enim scandit oculi species, non facilem persecat aëris crebritatem, Vitr. 3, 5, 8.
... -, angelegentlich bitten, nunc te obsecro resecroque, Plaut. aul. 684: obsecro resecroque te, Plaut. Pers. 47. – II) ... ... , resecro, mater, quod iam dudum obsecraveram, Plaut.: nec resecravit, Amm. – Andere Form resacro, ...
cōn-seco , secuī, sectum, āre, I) in kleine Stücke zerschneiden, brassicam, Cato: rapa, Varr.: membra fratris, Ov.: genas, zerfleischen, Anthol. Lat. 475, 2 R. – II) von allen Seiten beschneiden, ...
assecuē (adsecuē), Adv. (*adsecuus v. adsequor), nachgehend, auf dem Fuße, sequi, Plaut. trin. 1118. Plaut. fr. b. Varr. LL. 6, 73. Vgl. Lachmann Lucr. p. 304. Ritschl ...
ēsectio , ōnis, f. (*eseco), das Herausschneiden, Soran. lat. p. 110, 9.
īnsecto , āre, s. īnsector /.
īn-secus , Adv. = εἰς έγγύς, nahe, Gloss. II, 86, 47.
dē-secro , s. dē-sacro.
... deos referre auctores, Liv.: honos hominis deorum religione consecratus, Cic.: marito consecratissimo, Corp. inscr. Lat. ... ... . Claudium, Suet.: defunctam (matrem) prohibuit consecrari, Suet.: consecrati principes, Suet. – b) übtr ... ... de ira dei 23, 28: secum habeat deum semper in corde consecratum, quoniam ipse est dei templum ...
ex-secror (execror), ātus sum, ārī (ex u. ... ... exsecratus passiv = verwünscht, verflucht, duo exsules lege publicā exsecrati, Cato origg. 4. ... ... 22, 4; vgl. PAdi. exsecratus. – Aktive Nbf. exsecro , āre, Titin. com. 47 ...
Buchempfehlung
Grabbe zeigt Hannibal nicht als großen Helden, der im sinnhaften Verlauf der Geschichte eine höhere Bestimmung erfüllt, sondern als einfachen Menschen, der Gegenstand der Geschehnisse ist und ihnen schließlich zum Opfer fällt. »Der Dichter ist vorzugsweise verpflichtet, den wahren Geist der Geschichte zu enträtseln. Solange er diesen nicht verletzt, kommt es bei ihm auf eine wörtliche historische Treue nicht an.« C.D.G.
68 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für diese preiswerte Leseausgabe elf der schönsten romantischen Erzählungen ausgewählt.
442 Seiten, 16.80 Euro