scrīptio , ōnis, f. (scribo), I) das ... ... 121. – Cic. or. 37 ist scriptionum unecht. – b) der schriftliche Ausdruck, der Buchstabe einer Schrift, ex scriptione, nach dem klaren, ...
scrīptito , āvī, ātum, āre (Intens. v. scribo ... ... § 6: ad Primum et Varum media scriptitabat, Tac. hist. 3, 52: abfol., scr. ... ... in deos convicia potius quam eis dignum aliquid scriptitasse, Augustin.: ea, quae scriptitantur legibus humano consilio promulgatis, Augustin.
ascrīptio , ōnis, f. (ascribo), I) das Beischreiben, konkr. ... ... – II) das Einschreiben in die Bürgerliste, singillatim cunctorum hominum editā ascriptione, Oros. 6, 22, 7.
dēscrīptio , ōnis, f. (describo), I) die ... ... ventorum, Windrose, Vitr.: descriptiones volutarum, Abrisse, Zeichnungen, Vitr.: descr. aedificandi, der Bauplan, Riß der Gebäude, Cic.: numeri aut descriptiones (geometrische Figuren), Cic. – b) des Schreibers, ...
īnscrīptio , ōnis, f. (inscribo), I) das Daraufschreiben, A ... ... frontis, Petron. 103, 2 u. 106, 1: Plur., inscriptiones frontis, Sen. de ira 3, 3, 6.
dīscrīptio , ōnis, f. (discribo), die Einteilung, Verteilung, partium ... ... rep. 1, 70 u.a.; überall als Nbf. od. Variante von descriptio no. II, B, 3–5, w. s.). – Vgl. ...
ascrīptīvī (adscrīptīvī), ōrum, m. (ascribo no. I, A, c, γ), ... ... als überzählig in die Stammrolle Eingetragenen, die Überzähligen, idem istuc aliis adscriptivis fieri ad legionem solet Plaut. Men. 184; vgl. Varr. LL. ...
scrīptilis , e (scribo), schreibbar, Amm. 17, 4, 15. (Serg.) explan. in Donat. 525, 20 K.: Ggstz. inscriptilis, Diom. 420, 12 sq.
rescrīptio , ōnis, f. (rescribo), ein kaiserlicher Erlaß, ICt.
cōnscrīptio , ōnis, f. (conscribo), das Verfassen, ... ... . § 3: Plur., auctorum conscriptiones, Arnob. 6, 6: architecturae conscriptiones, Vitr. 5. praef. 2: conscriptiones indecorae, Arnob. 4, 24: rerum gestarum u. bl. ...
subscrīptio , ōnis, f. (subscribo), die Unterschrift, ... ... s. Cic. Clu. 123: subscriptiones censorum, Cic. Clu. 118. – c) die Unterschrift des ... ... Ulp. dig. 48, 2, 7 in.: cuinam ex duobus pluribusve accusatio subscriptiove in reum permittatur, Gell. 2, 4 ...
perscrīptio , ōnis, f. (perscribo), I) die amtliche ... ... , 4 Baiter (Müller liest praescriptio, w. s.). – b) die Eintragung ins Rechnungsbuch, ... ... Cic. Rosc. com. 5; de or. 1, 250: falsae perscriptiones, Cic. Phil. 5, 11. – ...
prōscrīptio , ōnis, f. (proscribo), die schriftliche ... ... öffentliche Anschlag, bonorum, Cic.: praediorum, Cic.: cum ad diem praescriptiones venditionesque fiant, Cic. ... ... . Suet.: triumviralis (s. d.), Sen. u. Lact.: proscriptionis tabulas (Ächtungslisten) proponere, Aur. Vict.: Plur., illud tempus Sullanarum proscriptionum praetermittam, Cic.
praescrīptio , ōnis, f. (praescribo), das ... ... die Vorherbestimmung, sine praescriptione generis aut numeri, Tac.: in hac praescriptione semihorae, Beschränkung auf eine ... ... Klausel, Quint. u. ICt.: praescriptiones cautionesque, Cic.: quales sunt praescriptiones apud iurisconsultos, Charis. 235, 21: ...
ascrīptīcius , a, um (ascribo no. I, A, c ... ... Paul. ex Fest. 14, 13 (vgl. ascriptivi): u. so quod eius consilio nullum ascripticium (Überzähligen, Supernumerären) ... ... vgl. ascribo no. I, A, c, γ): ascripticii (coloni), eine Art Ackersklaven, die zugleich ...
trānscrīptio , ōnis, f. (transcribo), I) die ... ... foederum et legum, qui etsi frequenti transcriptione aliquid mutarunt, tamen retinent antiquitatem, Mar. Victorin. 1, 4, ... ... K. – b) einer Schuld auf jmd., a persona in personam transcriptio fit, Gaius inst. 3, 130. ...
dēscrīptīvus , a, um (describo), beschreibend, schildernd, loci communes, Fortunat. art. rhet. 3, 20.
perscrīptito , āre (Intens. v. perscribo), niederschreiben, Ter. Maur. 340.
īn-scrīptilis , e, unschreibbar (Ggstz. scriptilis), Diom. 420, 13.
scrīptiuncula , ae, f. (scriptio), die kleine Schrift, das Schriftchen, Salv. de gub. dei praef. § 3. Cassian. incarn. Chr. 6, 2. Anon. de solemnit. 14 (Spicil. Solesm. 1. p. ...
Buchempfehlung
»Zwar der Weise wählt nicht sein Geschicke; Doch er wendet Elend selbst zum Glücke. Fällt der Himmel, er kann Weise decken, Aber nicht schrecken.« Aus »Die Tugend« von Albrecht von Haller
130 Seiten, 7.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro