prōnāus (- os ), ī, m. (πρόναος), ein bedeckter Platz vor dem Tempel, die Vorhalle (Ggstz. posticum), Vitr. 3, 2, 8 u.a. Corp. inscr. Lat. 5, 4007 ...
pronāos , ī, m., s. prōnāus.
prō-nato , āre, hervorschwimmen, hinschwimmen, Hyg. astr. 2, 17 extr.
caprōnae u. - neae , ārum, f., die Haarzotten, die von den Schläfen auf die Backen herunterhängen (vgl. antiae), Lucil. sat. 6, 18. Paul. ex Fest. 48, 12 (Form -nae). Apul. flor. 3 ( ...
prōnātus , a, um = prognatus, Tert. de anim. 2.
prō-nāscor , nāscī, entstehen, abstammen, Commod. inst. 1, 6, 13 D. (al. praenasci).
per-lībro , āvi, ātum, āre, I) abwägen, gleichmachen ... ... Sen.: cum perlibratum ita fuerit, Vitr.: planities perlibrata, wagerechte (Ggstz. exigue prona), Colum. – II) meton., abwägend schwingen, schleudern, hastam ...
anxitūdo , inis, f. (anxius), die Ängstlichkeit, Angst, Pacuv. tr. 164. Acc. tr. 154 u. 349: prona ad luctum, Cic. de rep. 2, 68.
relāpslo , ōnis, f. (relabor), das Zurückgleiten, bildl., prona ad pravitatem relapsio, Paul. Nol. epist. 24, 10.
prae-nāscor , nāscī, vorher od. zuerst ... ... aliquis prophetavit ante praenasci, Commodian. instr. 1, 6, 13 (Dombart liest pronasci): übtr., verbum in mente praenascitur, Augustin. serm. 101, 1 Mai ...
1. aula , ae, f. (αυλή), I ... ... aula regia, Aur. Vict.: puer ex aula, königlicher Edelknabe, Hor.: pronā in eum aulā, Tac.: divisa et discors aula erat, Tac.: inter ludibria ...
nāscor (altlat. gnāscor), nātus sum (altl. gnātus ... ... aqua nata defluere, Sen. nat. qu. 2, 9, 2: quod illa prona in terramque vergentia nihil nata sunt prospicere nisi pabulum, Min. Fel. 17, ...
ē-mitto , mīsī, missum, ere, herausgehen-, herauslaufen lassen, ... ... amnis tenues reliquias in mare emittit, Curt.: e quibus (fontibus) collatae aquae per prona montis flumer emittunt, Curt. – c) von Gewächsen = hervortreiben, ...
... necem, Suet.: omnes ad peccandum generaliter proni, Oros.: mens ad credendum prona, Aur. Vict.: ad indulgentias pronissimus fuit, Capit. Anton. ... ... , ohne Schwie rigkeit, omnia virtuti prona, Sall.: omnia prona victoribus, Tac.: iter ad honores pronum, Plin. ...
clīvus (altlat. clīvos), ī, m. (vgl. ... ... – poet., clivus inertis aquae, eine steile Wand (Ggstz. via prona), Ov. her. 18, 122. – im Bilde, duro ad laudem ...
Vorhof , propatulum (freier Platz vor dem Hause). – vestibulum (durch die vorstehenden Flügel des Hauses umgebener freier Platz vor dem Hause mit den darauf folgenden Hallen ... ... .B. vestibulum modo artis huius ingressus est). – V. des Tempels, pronaos.
cōn-fero , contulī, collātum (conlātum), cōnferre, I) zusammentragen ... ... collatis viribus novissimam periment? Plin. ep.: e quibus (fontibus) collatae aquae per prona montis flumen emittunt, Curt.: dissimiles et dispares res in unam potestatem (durch ...
succēdo , cessī, cessum, ere, (sub u. cedo), ... ... succedebat, Liv.: Ggstz., nulla res urget magis attonita et in vires suas prona et sive successit, superba, sive frustratur (schief geht), insana, ...
supīnus , a, um ( zu sub u. super, ... ... cervix, Quint.: ora, Cic.: os, Cic.: exanimata naufragiis corpora supina iacebant aut prona, Amm.: prona supinaque corpora iacēre, Pacat. pan.: modo versā modo supinā manu gesticulatus, ...
Buchempfehlung
Der aus Troja zurückgekehrte Agamemnon wird ermordet. Seine Gattin hat ihn mit seinem Vetter betrogen. Orestes, Sohn des Agamemnon, nimmt blutige Rache an den Mördern seines Vaters. Die Orestie, die Aischylos kurz vor seinem Tod abschloss, ist die einzige vollständig erhaltene Tragödientrilogie und damit einzigartiger Beleg übergreifender dramaturgischer Einheit im griechischen Drama.
114 Seiten, 4.30 Euro