Nīcomēdīa , ae, f. (Νικομήδεια), von Nikomedes erbaute Stadt in Bithynien, Hauptstadt des Reiches, Residenz der Könige, j. Ruinen bei Isnikmid, Aur. Vict. de Caes. 39, 45. Amm. 22, ...
Lycomēdius (Lucomēdius), iī, m. (Lycomo, Lucomo), der Etrusker, Prop. 4, 2, 51 (u. dazu Hertzb.). Paul. ex Fest. 120, 2.
īn-sulsus , a, um (in u. salsus), ... ... 4, 8, 1: sal, Vulg. Marc. 9, 49: aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? Vulg. Iob 6, 6: Compar., ...
nūbo , nūpsī, nūptum, ere (Stamm NUB, wov. ... ... neque nubent neque nubentur, Vulg.: nubat et nubatur ille, qui in sudore faciei comedit panem suum, Hieron.: viri nupti, Varro fr. – b) insbes.: ...
pānis , is, m. ( zu pā-sco), das ... ... infringere, Vulg. u. Tert.: cum esuriente panem suum dividere, Sen.: cotidianum comedimus panem, Hieron. – Plur., Laibe, bini panes, Plaut. ...
ē-bibo (ex-bibo, zB. Plaut. truc. 312, ... ... vertun, si quid ecbibitis et comestis, Plaut. truc. 155: quod comedi et ebibi, tantum meum est, Corp. inscr. Lat. 9, 2114: ...
1. com-edo , ēdī, ēsum (essum) u. estum ... ... ): comestur, Lact. de mort. pers. 33, 8: Archaist. Formen comedim etc. (= comedam etc.), bei den Komik. u. Cic. ep. ...
post-quam , Coni. (getrennt s. post), I) ... ... res secundā gessit fortunā, Nep. – m. nochmals folg. post, postquam comedit rem, post rationem putat, Plaut. trin. 417. – β) ...
stabulum , ī, n. (sto), jeder Standort, Aufenthalt ... ... Schimpfwort, st. flagitii, Plaut.: st. nequitiae, Plaut.; dah. st. Nicomedis, als Schimpfname auf Cäsar, wegen seiner Buhlerei mit N., Suet. Caes ...
1. cōn-sterno , strāvī, strātum, ere, I) überbreiten ... ... nach Konjektur ohne Not prostravit, s. d. folg. St.): Ephesus et Nicomedia constratae terrae motu, zerstört, Aur. Vict. Caes. 16, 12. ...
testāmentūm , ī, n. (testor), der letzte Wille, ... ... Eutr.: relinquere alci testamento sestertiûm milies, Cic. (u. so Bithynia testamento Nicomedis relicta hereditaria, Vell.): rescindere alcis testamentum, Cic. u. Quint.: resignare testamentum ...