Thūcȳdidēs , is u. ī, m. (Θουκυδίδης), ein Athener, berühmter Feldherr und Geschichtschreiber des peloponnesischen Kriegs, Cic. or. 30. Quint. 10, 1, 73: Genet. -didī, Cic. ...
mītis , e, mild, gelinde, d.i. nicht ... ... .: uva, Verg.: sucus (herbarum), Ov. – bildl. v. Redner, Thucydides fuisset maturior et mitior, reifer und milder, genießbarer, Cic. Brut. ...
Philistus , ī, m. (Φίλιστο ... ... . Dion. 3, 2. Cic. de or. 2, 57: Nachahmer des Thucydides, Quint. 10, 1, 74: Plur., Philisti, Männer wie ...
praefrāctus , a, um, PAdi. m. Compar. ( von praefringo), I) abgebrochen, schroff in der Schreibart, Thucydides praefractior, Cic. or. 40. – II) unbiegsam von Charakter, ...
aptus , a, um (v. apio), I) Partic., ... ... – 2) übtr.: provincia, Cic.: oratio, gehörig abgerundete, Cic.: Thucydides verbis aptus et pressus, bündig u. gedrängt im Ausdruck, Cic.: sic ...
bellum , ī, n. ( aus duellum [w. s.]; ... ... sit, Cic.: fassus est, non proelio modo se, sed bello victum, Liv.: Thucydides res gestas et bella narrat et proelia, Cic. – B) übtr.: ...
crēber , bra, brum, Adi. m. Compar. u. ... ... – v. Schriftsteller, reich-, fruchtbar an usw., qui (Thucydides) ita creber est rerum frequentiā, ut etc., Cic.: creber sententiis, Quint.: ...
dēnsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... aspera ac densa vox, Quint. – v. Pers., densus et brevis Thucydides, Quint.: densior ille, hic copiosior, Quint.: m. Abl., Euripides ...
grandis , e (zu griech. βρένθος, Stolz, βρενθύομαι, ... ... – 2) der Gesinnung, dem Geiste nach = edel, erhaben, Thucydides rerum gestarum pronuntiator sincerus et grandis etiam fuit, Cic. Brut. 287.
1. pressus , a, um, PAdi. (v. premo), ... ... stilus pressus, Plin. ep. – 3) genau, bestimmt, erschöpfend, Thucydides verbis pressus, Cic.: quis te fuit pressior? Cic. fr.: taxare pressius ...
rotundus , a, um (rota), scheibenrund, im ... ... apta et quasi rotunda constructio, Cic.: nec satis, ut ita dicam, rotundus (Thucydides), Cic.: verba, Gell.: rotunda volubilisque sententia, Gell.: ore rotundo loqui, ...
bellicus , a, um (bellum), I) zum Kriege gehörig, ... ... . = aufregen, aufreizen, Cic.: u. v. feurigen Redner, alter (Thucydides) incitatior fertur et de bellicis rebus canit etiam quodammodo bellicum, stößt ins ...
incitātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... übtr.: 1) im allg.: cursus in oratione incitatior, Cic.: alter (Thucydides) incitatior fertur, Cic.: hoc fuit tempus viris armis incitatissimum, Flor. – ...