fideiubeo , iussī, iussum, ēre (fides u. iubeo), gutsagen für jmd., Bürge sein, pro alqo, ICt.
fideiussor , ōris, m. (fideiubeo), der Bürge, Donat. ad Ter. eun. 1, 2, 59. Ambros. de Tob. 23, 89. Gaius inst. 3, 115 u.a. ICt.
fideiussio , ōnis, f. (fideiubeo), das Gutsagen, die Bürgschaft, Firm. math. 3, 11, 16. p. 180, 8 Kr. u. Sk. u. ICt.
fideicommitto , mīsī, missum, ere = fidei (alcis) committo, jmdm. ... ... eine Verordnung hinterlassen usw., avia fideicommiserat, ut etc., ICt.: fideicommittere a patre, a patrono, ICt.: fideicommissa libertas, ICt. – Partic. subst., fideicommissum , ī, n., das Fideikommiß, d.i ...
fideiussōrius , a, um (fideiubeo), den Bürgen od. die Bürgschaftbetreffend, Bürgschafts-, causa, African. dig. 46, 3, 38. § 5.
cōn-fideiussor , ōris, m., der Mitbürge, ICt.
fideicommissum , ī, n., s. fideicommitto.
fideiprōmissor , s. fideprōmissor.
fideicommissārius , a, um (fideicommissum unter fideicommitto), das Fideikommiß betreffend, hereditas, die durch ein Fideikommiß kommt, ICt.: epistula, wodurch ein Fideikommiß hinterlassen wird, ICt. – subst., fideicommissārius , iī, m. (sc. heres), der ...
īnfūsor , ōris, m. (infundo), der Eingießer, bildl., fidei, Prud. cath. 4, 11.
violātor , ōris, m. (violo), der Verletzer, Schänder ... ... Liv. 4, 19, 3: eius domus, Vell. 2, 100, 4: fidei, Tac. ann. 11, 19: foederis, Tac. ann. 1, 58: ...
con-crēdo , didī, ditum, ere, anvertrauen, alci ... ... rem et famam suam commendare et c. alci, Cic.: alqd taciturnitati, fide (= fidei) alcis, Plaut.: alci nugas hoc genus, Hor. – / Prop. 1 ...
1. violātio , ōnis, f. (violo), die Verletzung, Entehrung, Schändung, templi, Liv. 29, 8, 11: publica fidei, die Wortbrüchigkeit, Vell. 2, 1, 5: religionum, Sen. ep ...
cōnflātio , ōnis, f. (conflo), I) das Zusammenblasen ... ... , Hier. adv. Iovin. 1. no. 1. – übtr., c. fidei, Tert. de fug. in persec. 3: illa malae conspirationis c., Augustin ...
prōtēctio , ōnis, f. (protego), I) die Bedeckung ... ... Bedeckung, Beschützung, Verteidigung, Ps. Quint. decl. Tribun. Mar. 8: fidei, Tert. de fug. in pers. 2: armorum, Ambros. serm. 8 ...
temptāmen , inis, n. (tempto), I) die Probe ... ... Versuch, tempt. hoc, Ov. met. 13, 19; prima fide (= fidei) vocisque temptamina sumpsit, probierte, versuchte, ibid. 3, 341. – ...
ēvacuātio , ōnis, f. (evacuo), die Ausleerung, ... ... . acut. 2, 19, 116. – übtr., die Entkräftung, fidei, Tert. adv. Marc. 4, 24 extr.: tota luxuriae, Ps. Cypr ...
cōnfessor , ōris, m. (confiteor), der Bekenner des Christentums (Ggstz. negator), absol. od. m. Genet. dei od. fidei Christianae, Eccl.
obstinātio , ōnis, f. (obstino), die Beharrlichkeit ... ... Starrsinn, animi, Sen.: sententiae, Festigkeit in seinen Grundsätzen, Cic.: fidei, unerschütterliche Treue, Tac.: taciturna, hartnäckiges Schweigen, Nep.: pertinacia et ...
fidedictor , ōris, m. (v. fidedico, d.i. fideiubeo), der Gutsager, Bürge, Bonif. in Augustin. epist. 98, 7.
Buchempfehlung
Zwei satirische Erzählungen über menschliche Schwächen.
76 Seiten, 5.80 Euro