2. quī (eig. alte Ablativform v. 1. qui, ... ... Maecenas etc.? Hor.: qui potest esse in eiusmodi trunco sapientia? Cic.: deum nisi sempiternum intellegere qui possumus? Cic.: qui possum tot? Hor.: qui? cedo, ...
cervīx , īcis, f., der Nacken, das ... ... regnum Macedoniae cervicibus Graeciae velut iugum im ponere, Iustin.: imponere in cervicibus alcis sempiternum dominum, Cic.: sustinere cervicibus suis tanta munia atque rem publicam, auf seinen ...
volūto , āvī, ātum, āre (Intens. v. volvo), ... ... hoc v. in animo, Liv.: multa secum animo, Liv.: nihil umquam nisi sempiternum et divinum animo, Cic.: supremas iam curas animo, Tac.: secum matris violentiam ...
spōnso , āre (sponsus), I) sich verloben, Paul. ... ... quaest. in deut. qu. 31: übtr., et sponsabo te mihi in sempiternum od. in fide, Vulg. Osee 2, 19 u. 20: ...
sempiternus , a, um (semper), immer fortdauernd, immerwährend, unaufhörlich ... ... memoria amicitiae nostrae, Cic.: potentia, Tac.: animus, Cic. – Adv., a) sempiternum, auf beständig, immer, Plaut. aul. 147. – b) ...