dē-sino , siī, situm, ere, I) tr. ablassen ... ... Sen.: cauda praelonga in tenuitatem desinens, am Ende spitz zulaufend, Plin.: Pyrenaeus desinens, der ausmündende P., das äußerste Ende des P., Flor.: desinit ...
horror , ōris, m. (horreo) = φρίξ, φρίκη, das ... ... Höhe eines Gebirges, par horrore, par vertice, par ille nivibus Alpinis Pyrenaeus, Flor. Verg. or. an poët. p. 107, 23 H. – ...
2. saltus , ūs, m. (verwandt mit ἄλσος, ἄλτις ... ... Gebirgs-, Waldschlucht, das Waldtal, der Gebirgspaß, Pyrenaeus, Nep.: Graius, die Alpen, Nep.: Thermopylarum, Liv.: saltus Pyrenaei, ...
... (53). Plin. 3, 1: u. Pyrenaeus mons, Sil. 3, 415. Mela 2, 5, 1 (2. § 74): u. Pyrenaeus saltus, Caes. b. c. 3, 19, 2. ... ... 23, 4: u. subst. bl. Pyrenaeus, ī, m., Liv. 21, 24, 1. ...
bimaris , e (bis u. mare) = διθάλασσος, ἀμφιθαλασσος, ... ... Örtl., Corinthus, Hor.: Isthmos, Ov.: litus, Rutil. Nam.: Pyrenaeus, Auson. – übtr., morbus, Hang zu widernatürlicher Unzucht, Auson. ...
con-verto (vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, ... ... ad medium conversa diem, Verg.: alter conversus in contrariam partem erat vallus, Caes.: Pyrenaeus in terras fronte conversus, Mela: conversis inter se pedibus stare, Gegenfüßler sein ...
continuus , a, um (contineo), zusammenhaftend, -hängend, ... ... Plin.: mare, Tac.: flumen Tiberis, Val. Max.: litus, litora, Mela: Pyrenaeus trahit perpetua latera continuus, Mela: Rhenus uno alveo continuus, Tac. – mons ...