zephyrus , ī, m. (ζέφυρος), der Westwind, in Italien sanft u. lau, rein lat. favonius, Sen. nat. qu. 5, 16, 5. Plin. 18, 337. Veget. mil. 4, ...
ūnigena , ae, c. (unus u. gigno), I) von einerlei Geburt-, Geschlecht, unigena Memnonis, Zephyrus, Bruder des Memnon, Catull.: te, Phoebe, relinquens, unigenamque simul, ...
pennātus , a, um (penna), beflügelt, befiedert, Zephyrus, Lucr.: Fama, Verg.: equus, Plin.: ferrum, gefiedertes Eisen, Pfeil, Plin.: agnae, im Salierliede = spicae, Paul. ex Fest. 211, 1: Compar., u. zwar ...
sephyrus , s. zephyrus.
horrifico , āvī, ātum, āre (horrificus), I) rauh-, uneben machen, flatu placidum mare matutino horrificans zephyrus, aufwallen machend, aufkräuseln lassend, Catull. 64, 269 sq. (vgl. Hom. II. 7, 63: Ζεφύροιο εχεύατο πόντον επι φρίξ ...
zephyrius , a, um (ζεφύριος), von Zephyrus, zephyrisch, ova, Windeier, sonst ova urina gen., Plin. 10, 167.
1. Hyacinthus (od. - os ), ī, m. ... ... , von Apollo geliebt, aber auch von ihm durch einen unglücklichen Wurf getötet, indem Zephyrus, der Nebenbuhler Apollos, aus Eifersucht den von Apollo geworfenen Diskus dem schönen Knaben ...
prae-nūntius , a, um, vorherverkündigend, I) adi.: ... ... f. u. n.) = Vorherverkündiger, Vorherverkündigerin, Vorzeichen, Anzeige, Zephyrus, praenuntius Veneris, Lucr.: ales praenuntius lucis, Hahn, Ov.: praenuntii ignes ...
con-crēbrēsco , bruī, ere, mit etw. zunehmen, cum levis alterno zephyrus concrebruit euro, Ps. Verg. cir. 25.
sub-vespertīnus , ī, m. (sc. ventus), der Südwestwind, zephyrus, id est subvespertinus, Veget. mil. 4, 38. p. 155, 11 L. 2
gradior , gressus sum, gradī ( aus *gradhior), Schritte ... ... 239, 11 H.: übtr., v. Lebl., veris praenuntius ante pennatus graditur zephyrus, Lucr.: clamor foras gradiens, hinausbringendes, Lucr.