im-minuo , uī, ūtum, ere (in u. minuo), vermindern, I) im allg.: A) eig.: copias, Cic.: pretium, Plin.: numerum praetoriarum cohortium, Aur. Vict.: verbum imminutum, verkürzt, Cic.: si quae in membris ...
imminūtio , ōnis, f. (imminuo), I) die Verminderung, corporis, Verkrüppelung, Cic. de fin. 5, 47. – II) übtr., 1) die Verminderung, die Schmälerung, Beeinträchtigung, rerum, Quint.: ...
2. imminūtus , a, um, PAdi. (v. imminuo), vermindert, cum modus intercalandi interdum cumulatior, interdum fieret imminutior, Solin. 1. § 44.