... . – b) v. Pers., senatus, Tac.: nemo ignaviā immortalis factus est, Sall.: subst., immortales, Name einer Abteilung des ... ... 4, 833. – B) unsterblich = höchst glücklich, selig, immortalis ero, si etc., Prop. 2, 14, ...
mortālis , e (mors), zum Tode gehörig, I) ... ... A) = θνητός, dem Tode unterworfen, sterblich, vergänglich (Ggstz. immortalis), 1) eig.: a) adi.: quid in iis mortale et caducum, ...
immortālitās , ātis, f. (immortalis), die Unsterblichkeit (Ggstz. mortalitas), I) eig. u. meton.: A) eig.: animorum, Cic.: Plur., vide, ne virtutibus hominum isti honores habeantur, non immortalitatibus, den unsterblichen Naturen, ...
immortāliter , Adv. (immortalis), unsterblich, I) eig., Augustin. conf. 4, 2 u.a. – II) übtr. = überschwenglich, unendlich, gaudeo, Cic. ad Q. fr. 3, 1, 3. § 9.
immortālitus , Adv. (immortalis), von Gott, durch göttliche Schickung, Turpil. com. 89.
flammo , āvī, ātum, āre (flamma), I) intr. ... ... quaecunque igni flammata cremantur, Lucr.: fax nubila flammans, Val. Flacc.: ignes illi immortalis dei vivacitate flammantur, brennen, Apul. – aetherio flammatus Iuppiter igni, ...
ūbertās , ātis, f. (2. uber), die Fruchtbarkeit ... ... post redit. in sen. 1. Ambros. de fug. saec. 8, 48: immortalis ingenii ub. beatissima, Quint. 10, 1, 109. – von der ...
caelestis (coelestis), e, Adi. m. Compar. u. ... ... Cic.: cael. ingenium, mens, Ov.: iudicia, Quint.: illa natura caelestis atque immortalis, Quint.: cael. praeceptor, Vell.: caelestissima opera, Vell.: caelestissimum os Ciceronis, ...
vēlōcitās , ātis, f. (velox), die Geschwindigkeit, Raschheit ... ... Quint. 9, 4, 83; 10, 7, 8: m. Genet., immortalis illa Sallustii velocitas, Quint. 10, 1, 102.
biothanatus , a, um (βιοθάνα ... ... qui sunt biothanati facti, in den ewigen Tod gestürzt (im Ggstz. zu immortalis), Commodian. instr. 1, 14, 8. – Andere Form biaeothanatos ( ...