1. lanio , āvī, ātum, āre, zerfleischen, zerreißen, zerfetzen, hominem, Cic.: obvios aliquot (v. Wölfen), Liv.: alqm dentibus, Liv., artus dentibus, Verg.: unguibus ora, Ov.: manum, Gell.: laniatus a canibus Actaeon, Sall. fr ...
2. lanio , ōnis, m., I) der Fleischer, Schlächter, Metzger, Petron. u. A.: taberna lanionis, ICt.: instrumentum lanionis (bestehend in mensa [Fleischbank], pondera, trutinae, cultri, dolabrae), ICt. – II) übtr., ...
lanius , iī, m. (1. lanio), der Fleischer, Schlächter, Metzger, cetarii, lanii, coqui, Ter.: lanii, qui bovem ad cultrum emunt, Varro: cultrum ab lanio arripere, Liv.: pendēre ad lanium (v. geschlachtetem Vieh), Phaedr. ...
dī-lanio , āvī, ātum, āre (dis u. lanio), zerfleischen, zerreißen, zerfetzen, cadaver alcis, v. Hunden, Cic.: alqm tormentis, Tac.: dilaniatā veste, zerfetzt, Tac. – übtr., anima dilaniata (in Teile ...
laniātus , ūs, m. (lanio), die Zerfleischung, Zerreißung, m. subj. Genet., ferarum, Cic.: sepultura vulgo aut avium aut canum laniatus est, Iustin.: corpus imperatoris avium ferarumque laniatibus obiectum, Val. Max. 1, 6, 11: ...
laniātio , ōnis, f. (lanio), die Zerfleischung, Plur. absol., caedes hominum et laniationes, Sen. de clem. 2, 4, 2.
laniātor , ōris, m. (lanio) = μακελλάριος, der Fleischer, Gloss. II, 364, 5.
laniōnius , a, um (lanio), zum Fleischer gehörig, Fleischer-, mensa, Fleischerbank, Henkersbank, Suet. Claud. 15, 2.
laniāmentum , ī, n. (lanio), die Zerfleischung, Eccl.
ar-ripio , ripuī, reptum, ere (ad u. rapio), ... ... ex aliquo circulo, aufgreifen, Cic.: tabulam de naufragio, Cic.: cultrum ab lanio, Liv. – b) wie unser aufgreifen, auf-, zusammenraffen = ...
lanista , ae, m., I) der Lehrmeister der Gladiatoren ... ... – / Nach Isid. orig. 10, 159 ist lanista (von lanio, āre) urspr. ein tuskisches Wort = carnifex.