mānsio , ōnis, f. (maneo), I) das ... ... Lemni, Cic. – 2) übtr., der Fortbestand-, aevi mansio perpetua et immutabilis, Chalcid. Tim. 38 A: aevi propria mansio, ibid. 25. – II) meton.: ...
excessus , ūs, m. (excedo), das Herausgehen, ... ... dem Leben, der Hingang, e vita (Ggstz. in vita mansio), Cic.: vitae, Cic. u. Val. Max.: u. absol., ...
dēcessio , ōnis, f. (decedo), der Abgang, ... ... Fortgehen, der Fortgang eines Menschen (Ggstz. adventus od. mansio), tua, Cic.: tarda, Cic. – B) insbes.: 1) ...
egestōsus u. egestuōsus , a, um (egestas), ... ... der Variante egestuosi): eg. vita, Augustin. epist. 104, 3: eg. mansio, Ps. Cypr. de sing. cler. 26. – β) Form ...
habitātio , ōnis, f. (habito), I) das Wohnen, habitationis mansio, Pallad. 1, 9, 1. – II) meton.: 1) die Wohnung, sumptus habitationis, Cic.: mercedes habitationum annuae, Hausmiete, Mietzins, ...
mānsiuncula , ae, f. (mansio), kleine Wohnung, Kämmerlein, Vulg. gen. 6, 14.
persevērātio , ōnis, f. (persevero), I) die Beharrung ... ... , 5: pers. sempiterna, Interpr. Iren. 4, 38, 3: aevi propria mansio et in idem pers., Chalcid. Tim. 25. – II) die ...
mānsiōnārius , a, um (mansio), zum Nachtlager gehörig, coniugium, in der Herberge eingegangen, Fulg. myth. 3, 6. p. 67, 16 H.