obligātio , ōnis, f. (obligo), I) das Binden; ... ... , 7, 1), est gravior et difficilior animi et sententiae pro aliquo quam pecuniae obligatio, Cic. ep. ad Brut. 1, 18, 3: obligationes ex contractu ...
1. prae-lēgo , āvī, ātum, āre, I) etwas ... ... ICt.: eam coronam testamento ei, Plin.: alci centies et quinquagies, Val. Max.: obligatio praelegata, vermächtnisweise erlassene, ICt. – II) zurückvermachen, d.i. ...
syngrapha (syngrafa), ae, f. (συγγρ ... ... die Handschrift, Schuldverschreibung, der Schuldschein, Wechsel, litterarum obligatio fieri videtur chirographis et syngraphis, Gaius inst.: syngraphae non sunt, sed res ...
ē-vacuo , āvī, ātum, āre, I) ausleeren, abführen ... ... Vulg. 1. Cor. 13, 11. – 2) entkräften, vernichten, obligatio evacuata, Cod. Iust. 8, 43, 4: verbum prophetae evacuari non potest ...
mentior , tītus sum, tīrī ( von mens, wie partior ... ... Verg. – / a) passiv: si a debitore, praelato die, pignoris obligatio mentiatur, eine Pfandverschreibung fälschlicherweise vordatiert wird, Modest. dig. 48, 10, ...
ex-spīro , āvī, ātum, āre, I) tr. herausblasen ... ... als jurist. t. t. erlöschen = außer Kraft treten, obligatio exspirat, ICt.: causa criminis exspirat, ICt. – b) v. Salben ...