orbo , āvī, ātum, āre (orbus), berauben, I) im allg., m. Abl., Italiam iuventute, Cic.:rem publicam multis fortibus civibus, Cic.: alqm sensibus, Cic.: tali amico orbatus, Cic.: patria multis claris viris orbata, Cic.: tantā ...
orbātio , ōnis, f. (orbo), die Beraubung, Entziehung, per orbationem = κατὰ στέρησιν, Sen. ep. 87, 39.
orbātor , ōris, m. (orbo), der die Kinder der Eltern beraubt, der Verwaiser, mei (mein), Ov. met. 13, 500.
exorbātus , a, um (ex u. orbo), ganz verwaist, Corp. inscr. Lat. 8, 9513.
orbus , a, um (griech. ὀρφ-ανός ... ... (vgl. Paul. ex Fest. 183, 3), noch j. ital. orbo, en orba et saeva et iniqua fortuna, Apul. met. 5, 9: ...