praetōrius , a, um (praetor), I) adi.: A) zum Prätor-, ... ... zwei Befehlshaber praefecti praetorio hießen), Tac. u. Suet. – C) praetōrius, iī, m. (sc. vir), a) ein gewesener Prätor, ...
praetōrium , iī, n., s. praetōrius.
2. praetōriānus , a, um (v. praetor), zum Prätor gehörig, prätorisch, pretia, das durch die prätorische Rechtspflege erworbene Geld, Augustin. conf. 6, 10. – / Ulp. regul. 11. § 24 jetzt praetorius tutor.
potēns , entis, PAdi. (possum), I) einer Sache ... ... (nicht mächtig genug) erant, Liv. 9, 26, 16: nec legatus praetorius ad cohibendum potens, unvermögend zu usw., Tac. Agr. 7 extr. ...
2. stator , ōris, m. (sto), die Ordonnanz ... ... 4; 4, 6, 10. Corp. inscr. Lat. 6, 1009: stator praetorius, Corp. inscr. Lat. 9, 4923 u. 10, 1766: statores ...
de-inceps , Adi. u. Adv. (dein u. ... ... 22, 7, 5. c) in der Reihenfolge: septimus sum deinc. praetorius in gente nostra, Varro: P. Sulpicius, qui deinceps (unmittelbar nach ihm ...
1. candidātus , a, um (candidus), weiß gekleidet, ... ... der Kandidat, 1) eig.: c. consularis, c. praetorius, c. tribunicius, Cic.: c. consulatus, Liv. epit. u. ...