profānus , a, um (pro u. fanum, eig. vor dem heiligen Bezirke liegend; dah.) nicht geheiligt (s. Macr. sat. 3, 3, 3), I) im allg., ungeheiligt, ungeweiht, unheilig, gemein ...
2. profāno , āvī, ātum, āre (profanus), profan machen, verweltlichen, entheiligen, entweihen (s. Macr. sat. 3, 3, 4), I) eig.: dies festos, sacra, sacerdotes, Liv.: festum, Ov. – II) übtr.: ...
profānē , Adv. (profanus), unheilig, gottlos, Lact. 6, 23, 10. Min. Fel. 8, 3.
profānitās , ātis, f. (profanus), die Unheiligkeit, Tert. de pall. 2. Augustin. c. du. epp. Pelag. 2, 1 u.a. Eccl.
2. prō (altind. prá, griech. πρό), ... ... ist das lateinische pro gew. lang, zuw. aber kurz (z.B. prŏfanus), das griechische pro (πρό) dagegen gew. kurz, zuw ...
pūrus , a, um (v. *pūrāre, zu altind. ... ... 2) insbes.: a) als relig. t. t.: α) = profanus, ungeweiht, unreligiös, locus, ICt. (s. bēs. Ulp ...
cōnsecro , āvī, ātum, āre (con u. sacer), ... ... Partic. Perf. Pass. cōnsecrātus, geheiligt, geweiht, heilig (Ggstz. profanus), locus, Cic.: termini, Liv.: Cupido (als Statue), Cic.: consecratis ...
dē-lībero , āvī, ātum, āre (de u. libra), ... ... es ist für jedermann außer Zweifel, eos merito torqueri, qui deum nesciunt, nisi profanus nemo deliberat, Minuc. Fel. 35, 4 (dagegen ist bei Iustin. ...
attribūtio (adtribūtio), ōnis, f. (attribuo), I) (v. ... ... Nebenumstand, ea opportunitas (loci) quaeritur... ex his etiam attributionibus: sacer an profanus, publicus an privatus, alienus an ipsius, de quo agitur, locus sit aut ...