sacrilegium , iī, n. (sacrilegus), I) der ... ... facere, admittere, Quint., committere, perpetrare, Iustin.: sacrilegium prohibere, Liv.: sacrilegium pervestigare, Liv.: fur onustus sacrilegio, mit den ... ... , non sine quodam sacrilegii metu, Flor. 2, 17, 12: sacrilegium facere, Sen. de vit ...
trādo (transdo), didī, ditum, ere, übergeben, I ... ... semper haberent reges, Nep.: haec consuetudo a maioribus tradita (überkommen), Cic.: sacrilegium a conditoribus traditum, Curt.: patrio more Persarum traditum est m. folg. ...
dē-terreo , terruī, territum, ēre, von etw. ... ... tamen milites nostri vineas proferre, Hirt. b. G.: auctoritate censoriā sociis deterritis id sacrilegium prohibere, Liv. – bl. alqm, Caes. u.a.: eos ...
per-vēstīgo , āvī, ātum, āre, ausspüren, ausstöbern, ... ... verb. perv. et cognoscere, Cic. Verr. 5, 174: Locris sacrilegium pervestigatum a Q. Minucio erat, zu L. war Q. Minucius dem ...
circum-scrībo , scrīpsi, scrīptum, ere, einen Kreis (um ... ... dah. c) eine Tat durch andere Auslegung bemänteln, facetis iocis sacrilegium, Iustin. 39, 2, 5. – E) eine Streitfrage vor Gericht ...